라틴어 문장 검색

Cum primum pavido custos mihi purpura cessit bullaque subcinctis Laribus donata pependit, cum blandi comites totaque impune Subura permisit sparsisse oculos iam candidus umbo, cumque iter ambiguum est et vitae nescius error diducit trepidas ramosa in compita mentes, me tibi supposui.
(페르시우스, 풍자, satire 511)
Ego maiestate conterritus praetorem putabam venisse.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 65:4)
Fletibus manant genae mentisque pavidae gaudium lacrimas habet, quas metus abegit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:9)
Obstupueram ego supplicii metu pavidus, nec quid in re manifestissima dicerem, inveniebam turbatus . . . et deformis praeter spoliati capitis dedecus superciliorum etiam aequalis cum fronte calvities, ut nihil nec facere deceret nec dicere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:1)
Sed postquam turmae nimbos fregere ligatos et pavidus quadrupes undarum vincula rupit, incaluere nives.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 123:3)
Dum Caesar tumidas iratus deprimit arces, interea volucer motis conterrita pinnis Fama volat summique petit iuga celsa Palati atque hoc Romano tonitru ferit omnia signa:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 123:11)
Ille manu pavida natos tenet, ille penates occultat gremio deploratumque relinquit limen et absentem votis interficit hostem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 123:20)
Inhorrui ego tam fabulosa pollicitatione conterritus, anumque inspicere diligentius coepi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 135:1)
Praeterea sive alitibus contexere fraudem seu magis imbelles libuit circumdare cervos aut tereti lino pavidum subducere piscem, hos tantum novere dolos mea sordida rura.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 8:4)
Qui causas orare solent, legesque forumque et pavidi cernunt inclusum chorte tribunal.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 31:4)
Pater deorum risit atque illis dedit Parvum tigillum, missum quod subito vadi Motu sonoque terruit pavidum genus.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ranae regem petierunt.5)
Ibi dum ramosa mirans laudat cornua Crurumque nimiam tenuitatem vituperat, Venantum subito vocibus conterritus Per campum fugere coepit et cursu levi Canes elusit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Cervus ad fontem.3)
pavido est lingua retenta metu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 717)
Hippolytum pavidi diripuistis equi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:224)
nox oculis pavido venit oborta metu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 1:66)

SEARCH

MENU NAVIGATION