도구

도구

라틴어 문장 검색

Erat quidam iuvenis satis corpulentus, choraula doctissimus, collaticia stipe de mensa paratus, qui foris quidem circumgestantibus deam cornu canens adambulabat, domi vero promiscui operis partiarius agebat concubinus.
(아풀레이우스, 변신, 8권 14:11)
et sumpsisse cornua multos populorum,
(ARCHIPOETA, IX35)
Sed cum aliquando per diem integrum et noctem ad eandem illam horam, qua anteriori vespera accensae fuerant, candelae ardendo lucescere non poterant, nimirum ventorum violentia inflante, quae aliquando per ecclesiarum ostia et fenestrarum, maceriarum quoque atque tabularum, vel frequentes parietum rimulas, nec non et tentoriorum tenuitates, die noctuque sine intermissione flabat, exardescere citius plus debito ante eandem horam finiendo cursum suum cogebantur, excogitavit, unde talem ventorum sufflationem prohibere potuisset, consilioque artificiose atque sapienter invento, laternam ex lignis et bovinis cornibus pulcherrime construere imperavit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 104 109:4)
Bovina namque cornua alba ac in una tenuiter dolabris erasa non minus vitreo vasculo elucent.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 104 109:5)
Tityre, dum redeo, brevis est via, pasce capellas Et potum pastas age, Tityre, et inter agendum Occursare capro, cornu ferit ille, caveto.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IX 12:1)
sin vero habere se dixerit, colligetur habere eum cornua, quae non perdidit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, II 10:2)
cornua non perdidisti:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 10:3)
igitur cornua, item altera captio:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 10:4)
Hoc facto, Maximilianus (cuius moribus penitus insitum erat ut negotia semper semiperfecta relinqueret, et reliqua imaginatione tantum forti consummaret, tanquam sagittarius malus qui sagittas ad cuspidem usque attrahere non solet, cui etiam tam facile fuisset sponsam suam praesens amplexari quam huiusmodi ludibria instituere) omnia iam pro certis ducens neglexit ad tempus cogitationem de nuptiis, et bello totus incubuit.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 15:5)
adeo ut ustio subruat et penetret et fodicet et stimulet, perinde ac si essent infinitae cuspides acus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 242:2)
Itidem notatum est sagittas parvas ligneas absque cuspide ferrea, emissas ex sclopetis grandibus, altius penetrare in materiam ligneam (puta latera navium, ut similia), quam easdem sagittas ferro acuminatas, propter similitudinem substantiae ligni ad lignum, licet hoc ante in ligno latuerit.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 271:11)
Quod utcunque verum esse possit, manifestum est majora corpora non bene aut distincte cerni nisi in cuspide coni, coeuntibus radiis objecti ad nonnullam distantiam.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 421:6)
conspicitur illud in sagittis ligneis, cuspide etiam lignea, quae altius penetrant in alia ligna quam si fuissent armatae ferro, per similitudinem substantiae, discusso torpore ligni per motum celerem:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 451:20)
"Cura sit incidi tutoris cornua fidi, Me quoque pelle canis, procul hinc qui fetet inanis, Circumquaque tegi:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:6)
Vtque sitis cessit, sub aquas sua lumina flexit, Interius spectat, quae cornua cruraque gestat, Quanti terroris prolixaque barba sit oris.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIX. De lupo et yrco 30:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION