라틴어 문장 검색

de eius filio indulsit illi quidem suus pater semper sed non facit indulgentia mendacem aut avarum aut non amantem suorum, ferocem fortasse atque adrogantem et infestum facit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 11 7:1)
Adeone me delirare censes, ut ista esse credam?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 10:7)
non hac, ut quisque Velina Publius emeruit, scabiosum tesserula far possidet, heu steriles veri, quibus una Quiritem vertigo facit, hic Dama est non tresis agaso, vappa lippus et in tenui farragine mendax;
(페르시우스, 풍자, satire 530)
Noli ergo mirari, si pictura defecit, cum omnibus diis hominibusque formosior videatur massa auri, quam quicquid Apelles Phidiasque, Graeculi delirantes, fecerunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:15)
loquatur aurum et argentum fundosque mendaces et perpetuam terrarum sterilitatem;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:17)
Solent mendaces luere poenas malefici.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ovis, canis, et lupus.1)
Non quia affirmat ipse, quo mendacius nihil est, sed quia certum est Regulum esse facturum, quidquid fieri non oportet.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 2 8:1)
Si deus ipse forem, numen sine fraude liceret Femina mendaci falleret ore meum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 329)
Prodigiosa loquor veterum mendacia vatum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 67)
Turpia quid referam vanae mendacia linguae Et periuratos in mea damna deos?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 11a17)
non hoc, centum quae sustinet urbes, quamvis sit mendax, Creta negare potest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:199)
quid, cum mendaci damno maestissima plorat, elapsusque cava fingitur aure lapis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:288)
forsitan et vultu mendax ancilla superbo dicet 'quid nostras obsidet iste fores?'
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 67:1)
tu quoque, cui veneris sensum natura negavit, dulcia mendaci gaudia finge sono.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 165:2)
at nunc, quod superest, fer opem, precor, eminus unam, adloquioque iuva pectora nostra tuo, quae, non mendaci si quicquam credis amico, stulta magis dici quam scelerata decet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 68)

SEARCH

MENU NAVIGATION