라틴어 문장 검색

ne, si magis irritatus siet, Aliqua ad patrem hoc permanet, atque ego tum perpetuo perierim.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 466)
Potes nunc dum animus irritatus est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 471)
Ita sum irritatus animum ut nequeam ad cogitandum instituere:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 134)
Irritor.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 760)
Illam Terra parens, ira inritata deorum, extremam (ut perhibent) Coeo Enceladoque sororem progenuit, pedibus celerem et pernicibus alis, monstrum horrendum, ingens, cui, quot sunt corpore plumae tot vigiles oculi subter, mirabile dictu, tot linguae, totidem ora sonant, tot subrigit aures.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 8:3)
At primas laeta ante acies exsultat imago inritatque virum telis et voce lacessit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 26:3)
cetera fluminis ritu feruntur, nunc medio alveo cum pace delabentis Etruscum in mare, nunc lapides adesos stirpisque raptas et pecus et domos volventis una, non sine montium clamore vicinaeque silvae, cum fera diluvies quietos inritat amnis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 2910)
segnius inritant animos demissa per aurem quam quae sunt oculis subiecta fidelibus et quae ipse sibi tradit spectator:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 6:11)
ac ne forte putes me, quae facere ipse recusem, cum recte tractent alii, laudare maligne, ille per extentum funem mihi posse videtur ire poeta, meum qui pectus inaniter angit, irritat, mulcet, falsis terroribus implet, ut magus, et modo me Thebis, modo ponit Athenis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 181)
non excludo autem, id quod est inventum irritandae ad discendum infantiae gratia eburneas etiam litterarum formas in lusum offerre;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 55:2)
esse tamen potest quaestio, dedendine fuerint etiam citra hanc denuntiationem, qui contra fas, cum legati missi essent, proelium inierint, regemque, ad quem mandata acceperant, trucidarint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 237:3)
at si re non ante proposita securum ac nulla denuntiatione in se conversum intrarit oratio, , quod promittenti non crederetur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 255:3)
convictor delicatus paulatim enervat et emollit, vicinus dives cupiditatem inritat, malignus comes quamvis candido et simplici rubiginem suam adfricuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 7 7:2)
tunc quicquid aut metu aut pudore celabat, animus exponit, tunc audaciam acuit, libidinem inritat, iracundiam instigat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 10 2:5)
" " Non inritant," inquit, " hi hortuli famem, sed extinguunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 21 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION