라틴어 문장 검색

8. Qua[re], si bene recolimus summa summis esse digna iam fuisse probatum, et iste quem tragicum appellamus summus videtur esse stilorum, et illa que summe canenda distinximus isto solo sunt stilo canenda:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 51:1)
quos non aliter deridemus quam cecum de coloribus distinguentem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 82:4)
Et quoniam quod diffinitum est pluribus generale videtur, resumentes diffinitum iam generale vocabulum per quasdam differentias solum quod petimus distinguamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 125:3)
Non qui Sidonio contendere callidus ostronescit Aquinatem potantia uellera fucumcertius accipiet damnum propiusue medullisquam qui non poterit uero distinguere falsum.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1012)
est brevitate opus, ut currat sententia neu seinpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso,defendente vicem modo rhetoris atque poetae,interdum urbani, parcentis viribus atqueextenuantis eas consulto.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장10)
Epistulae brevitas conpellit tacere, desiderium vestri cogit loqui.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 6:9)
1 marmora nitent, auro splendent lacunaria, gemmis altare distinguitur et ministrorum Christi nulla electio est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 10:2)
Ipse dies pulchro distinguitur ordine rerum:
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I52)
"sic libitum vano, qui nos distinxit, Othoni."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III66)
Aspice quam longo distinguat pectore lancem quae fertur domino squilla, et quibus undique saepta asparagis qua despiciat convivia cauda, dum venit excelsi manibus sublata ministri.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V40)
parcat tunicis licet atque lacernis, curatoris eget qui navem mercibus implet ad summum latus et tabula distinguitur unda, cum sit causa mali tanti et discriminis huius concisum argentum in titulos faciesque minutas.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV101)
sunt ergo corpora certa, quae spatium pleno possint distinguere inane.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 14:21)
namque in eadem una cuiusvis iam brevitate corporis inter se multum variare figurae non possunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 12:3)
inque dies magis in montem succedere silvas cogebant infraque locum concedere cultis, prata lacus rivos segetes vinetaque laeta collibus et campis ut haberent, atque olearum caerula distinguens inter plaga currere posset per tumulos et convallis camposque profusa;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:4)
Eodem argumento significatur et tempus quo angusta lux est, cum velut abrasis incrementis angustaque manente extantia ad minimum diei sol pervenit spatium, quod veteres appellavere brumale solstitium, brumam a brevitate dierum cognominantes, id est βραχὺ ἦμαρ:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION