라틴어 문장 검색

Verum iudex iniustus ille est qui praecipue terminos immutat cum de terris et rerum proprietate iniquam fert sententiam.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LIV. [ = English LVI] DE OFFICIO IUDICIS 1:8)
Quod ad militiam attinet, antiquis temporibus numerum praecipue curabant.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 9:2)
Bibebant autem, qui invitati erant, aureis poculis, aliis atque aliis; vinum quoque, ut magnificentia regia dignum erat, abundans et praecipuum ponebatur.
(불가타 성경, 에스테르기, 1장7)
Cum igitur praecipua sit mortalibus uitae cura retinendae, o te, si tua bona cognoscas, felicem, cui suppetunt etiam nunc quae uita nemo dubitat esse cariora.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:13)
Sed si quid est in hoc splendore praecipui, gemmarum est lux illa, non hominum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 2:2)
Quid autem est quod ad praecipuos uiros de his enim sermo est, qui uirtute gloriam petunt, quid, inquam, est quod ad hos de fama post resolutum morte suprema corpus attineat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:15)
O praeclara potentia, quae ne ad conseruationem quidem sui satis efficax inuenitur!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:4)
Quae uero pestis efficacior ad nocendum quam familiaris inimicus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:21)
Quicquid praecipuis deae
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 22:1)
Quicquid praecipuum trahit
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 57:1)
memento etenim corollarii illius quod paulo ante praecipuum dedi ac sic collige.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:14)
Recte, inquit, aestimas, sed qui conclusioni accedere durum putat aequum est uel falsum aliquid praecessisse demonstret uel collocationem propositionum non esse efficacem necessariae conclusionis ostendat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:1)
Nam supernis diuinisque substantiis et perspicax iudicium et incorrupta uoluntas et efficax optatorum praesto est potestas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:9)
Quaero enim cur illam soluentium rationem minus efficacem putes quae quia praescientiam non esse futuris rebus causam necessitatis existimat nihil impediri praescientia arbitrii libertatem putat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:6)
Hos praecipue in victoria insolentis praecursuros et loca excelsiora atque aedificia occupaturos:
(카이사르, 알렉산드리아 전기 8:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION