라틴어 문장 검색

Ea coniugis astu ipse parens Aegeus nato porrexit ut hosti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 35:8)
Ille celer penna tardos aetate fatigat eluditque diu tandemque est visus ad ipsos confugisse deos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 68:5)
Credidit et verso dominus pede pressit harenam elususque abiit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 87:1)
Ille etiam liquidis palmas ubi laverat undis, unda fluens palmis Danaen eludere posset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 14:12)
Haud secus exarsit, quam circo taurus aperto, cum sua terribili petit inritamina cornu, poeniceas vestes, elusaque vulnera sentit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 13:5)
Mittor et ad matrem, quae non hortanda, sed astu decipienda fuit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 18:6)
quibus illa repulsis ad pelagi nymphas, pelagi gratissima nymphis, ibat et elusos iuvenum narrabat amores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 68:7)
quis mane sumptis nequiter non erubescit poculis, cum fit libido temperans, astumque nugator sapit?
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus9)
transmissa raptim praeda cassos dentium eludit ictus incruentam transvolans inpune linguam, ne retentam mordicus offam molares dissecarent uvidi, os omne transit, et palatum praeterit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium28)
mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)
ipse manu laqueos per lubrica fila reflexos in nodum revocat, facilique ligamine tortas innectit pedicas nervosque in vincula tendit, ars olli captare feras, animalia bruta inretire plagis, retinacula denique caecis indeprensa locis erranti opponere praedae, hic ille est venator atrox, qui caede frequenti incautas animas non cessat plectere, Nebroth, qui mundum curvis anfractibus et silvosis horrentem scopulis versuto circuit astu, fraude alios tectisque dolis innectere adortus, porro giganteis alios luctando lacertis frangere, funereos late exercere triumphos, inproba mors, quid non mortalia pectora cogis?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 145)
sed magis aligera est magis et medicata sagitta, quam iacit umbrosi dominatio lubrica mundi, eludens excussa oculos calamique volantis praepete transcursu cordis penetralia Agens, nec segnis natura animae est aut tarda cavendi vulneris, ignitum quoniam Deus indidit olli ingenium, purum, sapiens, subtile, serenum, mobile, sollicitum, velox, agitabile, acutum, factorem modo casta suum veneretur et ipsi militet ac victum proculcet sobria mundum, nil de pestiferis opibus aut falsificatis terrarum spoliis stulto oblectamine libans, ne sub fasce iacens alieno et dedita regno non queat argutas hostis vitare sagittas, sed quid ego omne malum mundique hominumque maligni hostis ad invidiam detorqueo, cum mala nostra ex nostris concreta animis genus et caput et vim, quid sint, quid valeant, sumant de corde parente?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1136)
nascitur hic inopina Mali lacrimabilis astu tempestas, placidae turbatrix invida Pacis, quae tantum subita vexaret clade triumphum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1184)
Quae si non astu providentur me aut herum pessum dabunt.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 33)
Eludet, ubi te victum senserit.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 1, scene 117)

SEARCH

MENU NAVIGATION