라틴어 문장 검색

quod genus est, Bacchi cum flos evanuit aut cum spiritus unguenti suavis diffugit in auras aut aliquo cum iam sucus de corpore cessit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:15)
Sidera cessare aetheriis adfixa cavernis cuncta videntur, et adsiduo sunt omnia motu, quandoquidem longos obitus exorta revisunt, cum permensa suo sunt caelum corpore claro.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 14:8)
nec te fallit item quid corporis auferat et quid detrahat ex hominum nervis ac viribus ipsis perpetuus sermo nigrai noctis ad umbram aurorae perductus ab exoriente nitore, praesertim si cum summost clamore profusus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 19:7)
praeterea partis in cunctas dividitur vox, ex aliis aliae quoniam gignuntur, ubi una dissuluit semel in multas exorta, quasi ignis saepe solet scintilla suos se spargere in ignis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 22:4)
sed tamen esto iam quantovis oris honore, cui Veneris membris vis omnibus exoriatur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 37:17)
Terraque ut in media mundi regione quiescat, evanescere paulatim et decrescere pondus convenit atque aliam naturam supter habere ex ineunte aevo coniunctam atque uniter aptam partibus aëriis mundi, quibus insita vivit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 21:1)
evanescere enim rapidas illius et acris imminui supter viris, ideoque relinqui paulatim solem cum posterioribus signis, inferior multo quod sit quam fervida signa.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 24:4)
ille ex aestifera parti venit amnis ab austro inter nigra virum percocto saecla colore exoriens penitus media ab regione diei.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 23:8)
a sole enim exorto ad exortum eiusdem incipientem id spatium unius diei nomine vocare:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 4:3)
Soli Postumiano antiquior visa est instruendarum cura defensionum, in cuius abnuentis locum Eusebium Graia et doctrina et facundia clarum rhetorem subrogavi, insinuatumque omnibus, ut ab exorto die se nobis indulgerent, quandoquidem nullis hodie officiis publicis occupari fas esset:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 2:2)
Ianum quidam solem demonstrari volunt, et ideo geminum, quasi utriusque ianuae caelestis potentem, qui exoriens aperiat diem, occidens claudat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 9:1)
Camerienses, qui sacram Soli incolunt insulam, ἀειγενέτῆ Apollini immolant, τῷ τὸν ἥλιον ἀεὶ γίγνεσθαι καὶ ἀεὶ γεννᾶν, id est quod semper exoriens gignitur, quodque ipse generat universa inseminando fovendo producendo alendo augendoque.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 35:1)
ἀπὸ τοῦ συναλίζειν καὶ συναθροίζειν τοὺς ἀνθρώπους, ὅταν ἀανατείλῆ, quod exoriens homines conducit in coetum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 46:5)
ἀπόλλων Φιλήσιος, quod lumen eius exoriens amabile amicissima veneratione consalutamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 49:2)
inde fabula exorta est de serpentis nece.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 59:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION