도구

도구

라틴어 문장 검색

Quae quamquam amisit veteres cum corpore sensus, flet tamen, et tepidae manant ex arbore guttae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 48:6)
atra favilla volat glomerataque corpus in unum densetur faciemque capit sumitque calorem atque animam ex igni (levitas sua praebuit alas), et primo similis volucri, mox vera volucris insonuit pennis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 54:2)
Ecce facit mediis natas Orione Thebis, agmen femineum, iugulo dare pectus aperto, illas demisso per inertia vulnera telo pro populo cecidisse suo pulchrisque per urbem funeribus ferri celebrique in parte cremari, tum de virginea geminos exire favilla, ne genus intereat, iuvenes, quos fama Coronos nominat, et cineri materno ducere pompam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 62:6)
exsiluere loco (dictu mirabile) silvae, ingemuitque solum, vicinaque palluit arbor, sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis, et lapides visi mugitus edere raucos, et latrare canes et humus serpentibus atris squalere et tenues animae volitare videntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:2)
Quem postquam barbarus ensis abstulit et tepida latuerunt tecta favilla, congerie e media tum primum cognita praepes subvolat et cineres plausis everberat alis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 65:4)
Saepe faces visae mediis ardere sub astris, saepe inter nimbos guttae cecidere cruentae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 71:3)
Cum subit illius tristissima noctis imago, qua mihi supremum tempus in urbe fuit, cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 31)
quamvis in cineres corpus mutaverit ignis, sentiet officium maesta favilla pium.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 355)
consilio, commune sacrum cum fiat in ara fratribus, alterna qui periere manu, ipsa sibi discors, tamquam mandetur ab illis, scinditur in partes atra favilla duas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 518)
exitus est studii parva favilla mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1227)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)
"maius, rex optime, maius numen nescio quod nostris intervenit aris quam sufferre queant spumantia cymbia lacte, caesarum sanguis pecudum, verbena, coronae, accitas video longe dispergier umbras, territa Persephone vertit vestigia retro extinctis facibus, tracto 1 fugitiva flagello, nil agit arcanum murmur, nil Thessala prosunt carmina, turbatos revocat nulla hostia manes, nonne vides ut turibulis frigentibus ignis marceat, ut canis pigrescat pruna favillis?"
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3151)
cernercs coire membra de favillis aridis, frigidum venis resumptis pidverem tepescere, ossa, nervos, et medullas glutino cutis tegi.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae52)
non, si cariosa vetustas dissolvent ossa favillis, fueritque cinisculus arens minimi mensura pugilli, nec, si vaga flamina et aurae vacuum per inane volantes tulerint cum pulvere nervos, hominem periisse licebit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti39)
murmure nam magico tenues excire figuras atque sepulcrales scite incantare favillas, vita itidem spoliare alios ars noxia novit, artificem scelerum simplex mirata vetustas supra hominem coluit, simulans per nubila ferri aligerisque leves pedibus transcurrere ventos.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권47)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION