라틴어 문장 검색

Semper autem post cibum conquiescere, ac neque intendere animum, neque ambulatione quamvis leni dimoveri.
(켈수스, 의학에 관하여, A. Cornelii Celsi Artium Liber Sextus Idem Medicinae Primus., VI De alvo soluta. 2:10)
At qui tarde concoquunt, et quorum ideo praecordia inflantur, quive propter ardorem aliquem noctu sitire consuerunt, antequam conquiescant, duos tresve cyathos per tenuem fistulam bibant.
(켈수스, 의학에 관하여, A. Cornelii Celsi Artium Liber Sextus Idem Medicinae Primus., VIII Stomacho laborantibus quae agenda sint. 3:1)
Proprie etiam dentientes, gingivarum exulcerationes, febriculae, interdum distentiones nervorum, alvi dejectiones, maximeque caninis dentibus orientibus, male habent.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, I Quae anni tempora, quae tempestatum genera, quae partes aetatis, qualia corpora vel tuta vel morbis et qualibus opportuna sint. 18:2)
Corpus quoque, quod aequaliter molle et calidum est, quodque aequaliter totum insudat, et cujus febricula eo sudore finitur, securitatem pollicetur.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, III Incipiente febre signa mala vel bona. 2:2)
periculosa etiam, quae inter febres fluens conquiescere hominem in cubili non patitur;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, IV Mala signa aegrotorum. 9:2)
Ubi pluribus diebus non descendit alvus, docet, aut subitam dejectionem, aut febriculam instare.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VII Ex quibus notis singula morborum genera cognoscuntur. 4:2)
Cui fauces sanguine et interdiu et noctu replentur, sic, ut neque capitis dolores, neque praecordiorum, neque tussis, neque vomitus, neque febricula praecesserit, hujus aut in naribus, aut in faucibus ulcus [vel hirudo] reperietur.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VII Ex quibus notis singula morborum genera cognoscuntur. 10:1)
Si mulieri inguen et febricula orta est, neque causa apparet, ulcus in vulva est.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VII Ex quibus notis singula morborum genera cognoscuntur. 10:2)
et, quo effuso, febris protinus conquievit, desieruntque urgere cibi fastidium et potionis desiderium.
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VIII Quae notae spem salutis quae pericula ostendunt. 4:4)
nam et tussis minuitur, et sitis atque febricula desinunt;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, VIII Quae notae spem salutis quae pericula ostendunt. 7:2)
Cum vero, quoties res coegit, desidendo aliquis se exhausit, paulisper debet conquiescere;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, XII De dejectione. 11:2)
in iis vero, qui lentis febriculis diu detinentur, quum aut ex toto recessit accessio;
(켈수스, 의학에 관하여, 2권, XVII De sudore eliciendo. 5:1)
noctu, si fieri potest, conquiescat:
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, IV De febrium curationum diversis generibus. 4:5)
Illud autem magis ad rem pertinet, scire, tum oporteat dari, quum jam bene venae conquieverunt, an etiamnum manentibus reliquiis febris.
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, IV De febrium curationum diversis generibus. 16:1)
si semper febricula manet, sed alterum tamen longius tempus remissionis est, id potius eligendum est;
(켈수스, 의학에 관하여, 3권, V De febrium speciebus, et singularum curationibus; et primo quando cibus febricitantibus dandus. 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION