라틴어 문장 검색

Sed gerat ille suo morem furiosus amori Et castum, multis quod placet, esse putet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 211)
Quid mecum, furiose, tibi?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 651)
parcior in nobis nec tam furiosa libido:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:188)
accipitri timidas credis, furiose, columbas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 34:4)
ille ego sim, cuius laniet furiosa capillos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 52:2)
nec me nominibus furiosus confero tantis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 120)
"at postquam fortuna loci caput extulit huius, et tetigit summos vertice Roma deos, creverunt et opes et opum furiosa cupido, et, cum possideant plurima, plura petunt, quaerere, ut absumant, absumpta requirere certant, atque ipsae vitiis sunt alimenta vices."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권118)
"illic purpurea canus cum veste sacerdos Almonis dominam sacraque lavit aquis, exululant comites, furiosaque tibia flatur, et feriunt molles taurea terga manus."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권217)
meus est furiosior illo, si verum profitemur, amor!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 61:13)
At virgo Cinyreia pervigil igni carpitur indomito furiosaque vota retractat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 41:2)
' tu, 'ducam,' inquies:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 348)
Otium divos rogat in patenti prensus Aegaeo, simul atra nubes condidit lunam neque certa fulgent sidera nautis, otium bello furiosa Thrace, otium Medi pharetra decori, Grosphe, non gemmis neque purpura ve- nale nec auro.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 161)
quanto hoc furiosius atque maius peccatum est:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, In amicorum vitiis connivendum, neque peccata omnia in sclerum numero ponenda. 2:3)
' nempe tuo, furiose?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 4:23)
'meo, sed non furiosus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire. 4:24)

SEARCH

MENU NAVIGATION