라틴어 문장 검색

Habes filium et filiam et generum, immo contubernalem filiae tuae;
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 11:3)
Alii vitricum et generum vocent, ille nutricium appellet et fratrem.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 11:16)
"quis gener hic placuit censu minor atque puellae sarcinulis impar?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III67)
ad generum Cereris sine caede ac vulnere pauci descendunt reges et sicca morte tyranni.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X47)
Sic pax facta cum Tatio foedusque percussum, secutaque res mira dictu, ut relictis sedibus suis novam in urbem hostes demigrarent et cum generis suis avitas opes pro dote sociarent.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 22:2)
Sic fraudulentissimus regum fraude gener soceri sui in insidias deductus Sullae in manum traditur, tandemque opertum catenis Iugurtham in triumpho populus Romanus aspexit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM IVGURTHINUM 17:2)
Tunc receptus a classicis suis, undique simul hostes adortus de inbelli ac perfida gente iusta generi manibus dedit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 60:1)
Nemo caesus imperio praeter Afranium (satis ignoverat semel) et Faustum Sullam (docuerat generos timere Pompeius) filiamque Pompei cum parvulis ex Sulla (hic posteris cavebatur). Itaque non ingratis civibus omnes in principem congesti honores:
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 90:3)
quae quoniam rerum naturam sola gubernas nec sine te quicquam dias in luminis oras exoritur neque fit laetum neque amabile quicquam, te sociam studeo scribendis versibus esse, quos ego de rerum natura pangere conor Memmiadae nostro, quem tu, dea, tempore in omni omnibus ornatum voluisti excellere rebus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 1:7)
nam cum vidit hic ad victum quae flagitat usus omnia iam ferme mortalibus esse parata et, pro quam possent, vitam consistere tutam, divitiis homines et honore et laude potentis affluere atque bona gnatorum excellere fama, nec minus esse domi cuiquam tamen anxia cordi, atque animi ingratis vitam vexare sine ulla pausa atque infestis cogi saevire querellis, intellegit ibi vitium vas efficere ipsum omniaque illius vitio corrumpier intus, quae conlata foris et commoda cumque venirent;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 1:3)
Idem cum Lentulum generum suum, exiguae naturae hominem, longo gladio adcinctum vidisset:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 3:1)
Quis, inquit, generum meum ad gladium alligavit?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 3:2)
Deinde interroganti Pompeio, ubi gener eius Dolabella esset, respondit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 8:1)
Idem Cicero de Pisone genero et M. Lepido lepidissime cavillatus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 13:4)
Cicero, inquam, cum Piso gener eius mollius incederet, filia autem concitatius, ait filiae:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION