라틴어 문장 검색

Attollensque apicem generoso vertice Flamen.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:44)
Excipit haec iuvenis generosi sanguinis Argus, Qua iam non medius descendit in ilia venter, Adiuvitque suo procumbens pondere ferrum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:57)
stat tectis putris avitis In nullos ruitura domus:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 4:45)
Impius ut Magnum nosset puer, illa verenda Regibus hirta coma, et generosa fronte decora Caesaries comprensa manu est, Pharioque veruto, Dum vivunt vultus, atque os in murmura pulsant Singultus animae, dum lumina nuda rigescunt, Suffixum caput est, quo numquam bella iubente Pax fuit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 7:28)
Vocibus his maior, quam si Romana sonarent Rostra ducis laudes, generosam venit ad umbram Mortis honos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 3:1)
Hospes avitus erat:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 10:53)
aliter non fit, Avite, liber.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XVI2)
Octaphoro sanus portatur, Avite, Philippus.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXXXIV1)
Hunc tu si sanum credis, Avite, furis.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXXXIV2)
De quo scribendum tibi putavi, ne ignorares, Avitus iste quis vocaretur.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, poem pr3)
Note, licet nolis, sublimi pectore vates, Cui referet serus praemia digna cinis, Hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat, Quam non obscuris iungis, Avite, viris:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, poem pr5)
Saepe loquar nimium gentes quod, Avite, remotas, Miraris, Latia factus in urbe senex, Auriferumque Tagum sitiam patriumque Salonem Et repetam saturae sordida rura casae.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XCVI1)
I, cole nunc reges, quidquid non praestat amicus Cum praestare tibi possit, Avite, locus.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XCVI7)
Gaditanus, Avite, dicat istud, Qui scribit nihil et tamen poeta est.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, CII2)
O si conscius esset hic Avitus, Aurem non ego tertiam timerem.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXIV6)

SEARCH

MENU NAVIGATION