라틴어 문장 검색

Ac velut effusa siquando grandine nimbi praecipitant, omnis campis diffugit arator omnis et agricola et tuta latet arce viator, aut amnis ripis aut alti fornice saxi, dum pluit in terris, ut possint sole reducto exercere diem:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 33:6)
tam multa in tectis crepitans salit horrida grando.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 15:11)
non densior aere grando, nec de concussa tantum pluit ilice glandis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 4:6)
Iam satis terris nivis atque dirae grandinis misit pater et rubente dextera sacras iaculatus arcis terruit urbem, terruit gentis, grave ne rediret saeculum Pyrrhae nova monstra questae, omne cum Proteus pecus egit altos visere montis, piscium et summa genus haesit ulmo, nota quae sedes fuerat columbis, et superiecto pavidae natarunt aequore dammae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 21)
desiderantem quod satis est neque tumultuosum sollicitat mare nec saevus Arcturi cadentis impetus aut orientis Haedi, non verberatae grandine vineae fundusque mendax arbore nunc aquas culpante, nunc torrentia agros sidera, nunc hiemes iniquas.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 19)
haud quia grando contuderit vitis oleamque momorderit aestus, nec quia longinquis armentum aegrotet in agris;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 82)
et offenderas eum, cuius eras heres, et mutaturum tabulas . singula levia sunt et , universa vero nocent etiamsi non ut fulmine, tamen ut grandine.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 270:5)
Nam cetera eius tela, quibus genus humanum debellatur, grandinis more dissultant, quae incussa tectis sine ullo habitatoris incommodo crepitat ac solvitur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 45 9:2)
saepe, quae agellos pessimi cuiusque transierat, optimorum virorum segetem grando percussit ;
(세네카, 행복론, Liber II 124:1)
Tunc quidquid inter caelum terrasque plenum formidinis interiacet perspicit et hoc toni- tribus, fulminibus, ventorum flatibus ac nimborum nivisque et grandinis iactu tumultuosum spatium.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 141:2)
instatque pigris manibus - haud quid sit scio, sed grando quiddam est.
(세네카, Thyestes 277:1)
Bistonides veluti Ciconum cum forte pruinas Ogygiis complent thiasis, seu Strymonos arvis seu se per Rhodopen seu qua nimbosus in aequor volvit Hyperboreis in cautibus Hismarus Hebrum dat somno vaga turba, simul lassata quiescunt orgia et ad biforem reboat nec tibia flatum;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 202)
hic Zeti et Calais tibi adde pennas nimbosumque iugum fugax caveto;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Propempticon ad libellum16)
cedant,quae te iam solibus artis Antia nimbosa revocabunt litora bruma Scilicet hic illi meditantur pondera mores, hic premitur fecunda quies virtusque serena fronte gravis sanusque nitor luxuque carentes deliciae, quas ipse suis digressus Athenis mallet deserto senior Gargettius horto:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci37)
non tantis Hyas inserena nimbis terras obruit aut soluta Plias, qualis per cuneos hiems Latinos plebem grandine contudit serena.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres8)

SEARCH

MENU NAVIGATION