라틴어 문장 검색

Inque foco tepidum cinerem dimovit et ignes suscitat hesternos foliisque et cortice sicco nutrit et ad flammas anima producit anili.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 66:2)
At longis anxia curis Argolis Alcmene, questus ubi ponat aniles, cui referat nati testatos orbe labores, cuive suos casus, Iolen habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 24:3)
propositique tenax, quodcumque est, orat, ut ipsi indicet, et gremio lacrimantem tollit anili atque ita complectens infirmis membra lacertis sensimus, inquit amas!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 43:3)
Dixit et ad litus passu processit anili, albentes lacerata comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 46:1)
Quippe deum genitor, fraudem et periuria quondam Cercopum exosus gentisque admissa dolosae, in deforme viros animal mutavit, ut idem dissimiles homini possent similesque videri, membraque contraxit naresque a fronte resimas contudit et rugis peraravit anilibus ora totaque velatos flaventi corpora villo misit in has sedes nec non prius abstulit usum verborum et natae dira in periuria linguae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 14:3)
Flet quoque, ut in speculo rugas adspexit aniles, Tyndaris et secum, cur sit bis rapta, requirit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 21:9)
Frigora iam Zephyri minuunt, annoque peracto longior antiquis visa Maeotis hiems, inpositamque sibi qui non bene pertulit Hellen, tempora nocturnis aequa diurna facit, iam violam puerique legunt hilaresque puellae, rustica quae nullo nata serente venit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 121)
at mihi si cara patriam cum coniuge reddas, sint vultus hilares, simque quod ante fui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 120)
Utinam aetas nostra memoretur ob novam vitae reverentiam excitatam, ob firmitatem tolerationis assequendam, ob certationem usque velociorem pro iustitia et pace, obque hilarem vitae celebrationem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 265:5)
utero puer interceptus anili virgineum Dominum materno ex ore salutat, primus et infantem non natus nuntiat infans iam nostrum;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3194)
sanguinis humani spectacula publicus edit consensus legesque iubent venale parari supplicium, quo membra hominum discerpta cruentis morsibus oblectent hilarem de funere plebem, mille alia stolidi bacchantia gaudia mundi percensere piget, quae veri oblita Tonantis humanum miseris volvunt erroribus aevum, nemo animum summi memorem genitoris in altum excitat, ad caelum mittit suspiria nemo, nec recolens apicem solii natalis ad ipsum respicit auctorem, nec spem super aera librat, sed mentem gravidis contentam stertere curis indigno subdit domino perituraque pronus diligit et curvo quaerit terrestria sensu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1101)
"seris novellum commenti genus, ut leves puellae lucos destituant, Iovem relinquant, damnes, si sapias, anile dogma."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Beatissimorum Martyrum Fructuosi Episcopi Ecclesiae Tarraconensis, et Augurii et Eulogii Diaconorum.20)
"quod prospicis, hospes, non est inanis aut anilis fabula;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Cassiani Forocorneliensis.6)
agmina casta super vultum sensere Tonantis adridere hilares pulso certamine turmae, et Christum gaudere suis victoribus arce aetheris ac patrium famulis aperire profundum, dat signum felix Concordia reddere castris victrices aquilas atque in tentoria cogi.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1181)
quando hoc bene successit, hilarem Inlue sumamus diem.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 475)

SEARCH

MENU NAVIGATION