라틴어 문장 검색

ferret aequo animo qualiumcumque, suorum tamen vel stultitiam vel errorem.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 9장 10:2)
3. Ecce, lector, quod vel oblitus homo vel vilipendens disciplinas priores, et avertens oculos a vibicibus que remanserant, tertio insurrexit ad verbera, per superbam stultitiam presumendo.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 43:1)
11. Et ideo confutetur illorum stultitia qui, arte scientiaque immunes, de solo ingenio confidentes, ad summa summe canenda prorumpunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 54:1)
Senatus, autem Britannicus, immoderata imperii libidine incensus, quam justitiae non solum adversam, sed ne regni quidem ipsius Anglici formae consonam esse novit, successumque felicem, in genere quovis certaminis, in quo justi verique ratio habita sit, desperans, colonias hasce vi in servitutem redigendi consilium crudele cepit, inivitque:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.45)
'Meae (contendere noli)stultitiam patiuntur opes;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1812)
quem mala stultitia et quemcumque inscitia vericaecum agit, insanum Chrysippi porticus et grexautumat.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장30)
ergo ubi prava stultitia, hic summa est insania;
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장154)
adde cruorem stultitiae atque ignem gladio scrutare.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장195)
''Stoice, post damnum sic vendas omnia pluris, qua me stultitia, quoniam non est genus unum,insanire putas?
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장210)
cautus aditoneu desis operae neve immoderatus abundes.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장60)
"super hac re in ecclesia, in qua omni mihi populo acclamante cogeris invitus scire, quod nescis, aut certe, si solus tacueris, solus ab omnibus stultitiae condemnaberis."
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 8:12)
Displicent mihi in teneris vel maxime aetatibus longa et inmoderata ieiunia, quibus iunguntur ebdomades et oleum in cibo ac poma vitantur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 10:6)
Sunt qui, humore cellularum inmoderatisque ieiuniis, taedio solitudinis ac nimia lectione, dum diebus ac noctibus auribus suis personant, vertuntur in et μελαγχολίαν Hippocratis magis fomentis quam nostris monitis indigent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:7)
Ipsa modum porro sibi rerum summa parare ne possit, natura tenet, quae corpus inane et quod inane autem est finiri corpore cogit, ut sic alternis infinita omnia reddat, aut etiam alterutrum, nisi terminet alterum eorum, simplice natura pateat tamen inmoderatum, nec mare nec tellus neque caeli lucida templa nec mortale genus nec divum corpora sancta exiguum possent horai sistere tempus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 25:3)
quem si iam ammissum venientem offenderit aura una modo, causas abeundi quaerat honestas et meditata diu cadat alte sumpta querella stultitiaque ibi se damnet, tribuisse quod illi plus videat quam mortali concedere par est.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 37:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION