라틴어 문장 검색

Sunt enim magnorum conatuum impedimenta, sive ad virtutem tendat quis sive ad improbitatem.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, VIII. DE NUPTIIS ET COELIBATU 1:3)
Huius ouans dictis, temerarius unus in istis Tecta domus scandit, radioque foramina paadit, Cuique manu nisus, pronus ruit intus, relisus, Suppliciumque satis tantae dedit improbitatis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VI. De fure, qui radium lunae equitauit 7:6)
UIR, ratus uxorem quondam temerasse pudorem, Alloquitur plane uocis simulamine uanae:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:1)
Taliter obiectis sermonibus his sibi rectis, Deserit hunc morem post sumptum iure pudorem, Tota mente studens obiecta per hec fore prudens.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Epilogus: De ciconia stercorata 39:8)
Quod constat multis contingere quandoque stultis, Quos monitis blandis a factis ante nefandis Prorsus et obscenis cohibet uix suasio lenis, Donec eos uerbis uis durior artet acerbis, Finis ut erroris sit eis uel causa pudoris.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Epilogus: De ciconia stercorata 39:9)
Pudore an stupore siluisti?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:7)
Mallem pudore, sed te, ut uideo, stupor oppressit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IV 1:8)
Infitiabimur crimen, ne tibi pudor simus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:6)
Quis non te felicissimum cum tanto splendore socerorum cum coniugis pudore tum masculae quoque prolis oportunitate praedicauit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:13)
Uiuit uxor ingenio modesta, pudicitia pudore praecellens et, ut omnes eius dotes breuiter includam, patri similis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:10)
Huic census exuberat, sed est pudori degener sanguis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:9)
neque enim probis animis proprium decus aliena decerpit improbitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:8)
Est igitur praemium bonorum, quod nullus deterat dies, nullius minuat potestas, nullius fuscet improbitas, deos fieri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:17)
Sed cum ultra homines quemque prouehere sola probitas possit, necesse est ut quod ab humana condicione deiecit infra homines merito detrudat improbitas;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 2:7)
Id uero hactenus egimus ut quae indignissima tibi uidebatur malorum potestas eam nullam esse cognosceres, quosque impunitos querebare uideres numquam improbitatis suae carere suppliciis, licentiam quam cito finiri precabaris nec longam esse disceres infelicioremque fore si diuturnior, infelicissimam uero si esset aeterna;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION