라틴어 문장 검색

Hoc etenim, cum cognitum, quam acceptum quamque gratum extiterit, absque importuna diminutione verba non caperent:
(단테 알리기에리, Epistolae 13:4)
Hoc etsi divinis comprobatur elogiis, hoc etsi solius podio rationis innixa contestatur antiquitas, non leviter tamen veritati applaudit quod, solio augustali vacante, totus orbis exorbitat, quod nauclerus et remiges in navicula Petri dormitant, et quod Ytalia misera, sola, privatis arbitriis derelicta omnique publico moderamine destituta, quanta ventorum fluentorumve concussione feratur verba non caperent, sed et vix Ytali infelices lacrimis metiuntur. 4.
(단테 알리기에리, Epistolae 37:2)
In dies, porro, magis magisque angebatur animus, reputando, hujusce infelici exitu certaminis, posteros a vindicando semetipsos in libertatem in aeternum deterreri.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEPTIMUM.49)
cui libet hic fascis dabit eripietque curulecui uolet inportunus ebur.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0633)
Quem damnosa Venus, quem praeceps alea nudat,gloria quem supra uires et uestit et unguit,quem tenet argenti sitis inportuna famesque,quem paupertatis pudor et fuga, diues amicus,saepe decem uitiis instructior, odit et horret, aut, si non odit, regit ac ueluti pia materplus quam se sapere et uirtutibus esse prioremuolt et ait prope uera:
(호라티우스의 첫번째 편지, 1811)
Cur alter fratrum cessare et ludere et unguipraeferat Herodis palmetis pinguibus, alterdiues et inportunus ad umbram lucis ab ortu siluestrem flammis et ferro mitiget agrum,scit Genius, natale comes qui temperat astrum,naturae deus humanae, mortalis in unumquodque caput, uoltu mutabilis, albus et ater.
(호라티우스의 두번째 편지, 292)
an si cognatos, nullo natura laborequos tibi dat, retinere velis servareque amicos,infelix operam perdas, ut siquis asellum in campo doceat parentem currere frenis?
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장55)
nam fures dextra coercetobscaenoque ruber porrectus ab inguine palus, ast inportunas volucres in vertice harundoterret fixa vetatque novis considere in hortis.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장3)
''quid, caput abscissum manibus cum portat Agauegnati infelicis, sibi tunc furiosa videtur?
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장212)
inportunus amat laudari:
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장68)
Neque multo post, cum lividas carnes ungula cruenta pulsaret et sulcatis lateribus dolor quaereret veritatem, infelicissimus iuvenis volens conpendio mortis longos vitare cruciatus, dum in suum mentitur sanguinem, accusavit alienum solusque omnium miser meritus visus est percuti, quia non reliquit innoxiae, unde posset negare.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:3)
et ego infelix victorem me putabo, dum capior?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 4:14)
"Infelix ego homo, quis me liberabit de corpore mortis huius?"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 5:2)
"Videas plerasque viduas ante quam nuptas infelicem conscientiam mentita tantum veste protegere, quas nisi tumor uteri et infantum prodiderit vagitus, erecta cervice et ludentibus pedibus incedunt."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:35)
"O infelix humana condicio et futuri nescia!"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:67)

SEARCH

MENU NAVIGATION