라틴어 문장 검색

putaverunt illa quoque servanda discrimina, ut ex praepositionem, si verbum sequeretur specto, adiecta secundae syllabae s littera, si pecto, remota scriberemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 270:1)
ut, cum dico optinuit (secundam enim b litteram ratio poscit, aures magis audiunt p) et immunis, illud enim, quod veritas exigit, sequentis syllabae sono victum m gemina .
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 273:2)
est et in dividendis verbis observatio, mediam litteram consonantem priori an sequenti syllabae adiungas:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 275:1)
nam illa vetustissima transeo tempora, quibus et pauciores litterae nec similes his nostris earum formae et vis quoque diversa, sicut apud Graecos o litterae, quae interim longa ac brevis ut apud nos, interim pro syllaba quam nomine suo exprimit posita est;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 277:2)
semivocales geminare diu non fuit usitatissimi moris, atque e contrario usque ad Accium et ultra porrectas syllabas geminis, ut dixi, vocalibus scripserunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 280:1)
sicut in Graecis accidit adiectione i litterae, quam non solum dativis casibus in parte ultima ascribunt sed quibusdam etiam interponunt, ut in *λ*η*ι*σ*τ*η*ι quia etymologia ex divisione in tris syllabas facta desideret litteram.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 283:2)
ae syllabam, cuius secundam nunc e litteram ponimus, varie per a et i efferebant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 284:1)
curabit etiam, ne extremae syllabae intercidant, ut par sibi sermo sit, ut, quotiens exclamandum erit, lateris conatus sit ille non capitis, ut gestus ad vocem, vultus ad gestum accommodetur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 389:1)
sed hoc exercitatione multa consequendum, ut, quemadmodum illorum artificum, etiamsi alio spectant, manus tamen ipsa ad graves, acutos, medios nervorum sonos fertur, sic oratoris cognitionem nihil moretur haec varietas argumentorum et copia, sed quasi offerat se et occurrat, et, ut litterae syllabaeque scribentium cogitationem non exigunt, sic rationem sponte quadam sequantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 219:1)
quibusdam tamen nullus est finis calumniandi se et cum singulis paene syllabis commoriendi, qui etiam, cum optima sunt reperta, quaerunt aliquid quod sit magis antiquunm, remotum, inopinatum, nec intelligunt iacere sensus in oratione, in qua verba laudantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 32:3)
Et quod facit syllabarum, idem verborum quoque inter se copulatio, ut aliud alii iunctum melius sonet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 80:3)
Nam epitheton proprium effecit, ne plus exspectaremus, et casus singularis magis decuit, et clausula ipsa unius syllabae non usitata addidit gratiam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 84:1)
quam culpam non scribentium iudico sed legentium, tamen vitandam, quatenus verba honesta moribus perdidimus, et vincentibus iam vitiis cedendum est) sive iunctura deformiter sonat, ut, si cum hominibus notis loqui nos dicimus, nisi hoc ipsum medium sit, in praefanda videmur incidere, quia ultima prioris syllabae littera, quae exprimi nisi labris coeuntibus non potest, aut intersistere nos indecentissime cogit aut continuata cum insequente in naturam eius corrumpitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 107:2)
et ipsum dixti, excussa syllaba, figura in verbo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 176:7)
et sic in hac calamitosa fama quasi in aliqua perniciosissima flamma, et non enim tam spes laudanda quam res est, aut certe par et extremis syllabis consonans:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 229:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION