라틴어 문장 검색

maior autem hiis caritas est."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 7:7)
ad illuminationem et ad condienda alia cibaria et ad unctionem, ita et deisto oleo spirituali, id caritatis, debemus tripliciter fungi, scilicet ad illuminarocum, quia per illud pervenimus ad verum lumen, utdixi;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 8:2)
et ad condiendas alias virtutes, quia sine hac caritate alie virtutes nichil sunt, ut Paulus in predicta Epistula dixit et ad unctionem,diligendo iusticiam et odio habendo iniquitatem, ad exemplum Christi, de quo dixit Propheta:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 8:3)
Si autem predicta opera caritatis non fierent pura intencione, sedex vanagloria vel aliter, hoc oleum non esset purum, sed faciens hoc accepisset mercedem suam, et diceretur oleum peccatoris, de quodicit Propheta:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 8:8)
Certe accendi debet ignis amoris Christi in corporibus nostris perexagitacionem ipsorum corporum circa opera caritatis, ad modum facis, que semper quanto magis exagitatur, tanto magis accenditur etin maiorem flamma erigitur Ysaia propheta testante, qui ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 17:4)
Nunc accedamus ad terciam causam propositi nostre congregationis, hoc est ad reffectionem corporalem, quam cum caritate hicconsuevimus percipere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 27:1)
Libenter enim debemus in eos inspicere et eorum misereri, alioquin caritas Dei in nobis non esset.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 4:6)
quomodo caritas Dei est in illo?"
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 4:9)
"Ego sum in mortali peccato et, si totam meam substantiam distribuero in cibospauperum, caritatem autem non habeam, nichil mihi prodest."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 10:2)
Tamen helemosine facte extra caritatem, id dum quis est in mortalipeccato.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 10:3)
Si ergo helimosine facte extra caritatem ad tot et tanta valent et prosunt, bene dixit Augustinus:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 13:1)
justi autem anima utitur corpore ut instrumento aut organo, quae velut praeclara artifex quo vult obsequium corporis ducit, et effingit de eo speciem quam elegerit, et eas quas voluerit, facit in eo resonare virtutes, pangens nunc modulos castitatis, nunc modulos temperantiae, sobrietatis carmen, integritatis dulcedinem, virginitatis suavitatem, gravitatem viduitatis.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 6장 5:12)
Quis enim justificatur in conspectu Dei, cum unius quoque diei infans mundus a peccato esse non possit, et nemo possit de sui cordis integritate et castimonia gloriari?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 3:16)
non ut effeminentur a mollioribus fortiores, sed ut molliores sensus velut quibusdam virilibus roborentur, cum omnia consilia nostra ad virtutem, justitiam, integritatem, fortitudinem dirigantur, et quodam usu seminarioque virtutum creari atque adolescere possint validiora consilia.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 21장 4:4)
Et cum totius Orientis didicisset interna, virorum stipendiique parte maxima per Illyricum distributa, ubi distinebatur ex negotiis seriis imperator, allapsuro iam praestituto die solvendae pecuniae, quam per syngrapham debere se confiteri, vi metuque compulsus est, cum omnibus se prospiceret undique periculis opprimendum, largitionum comite ad alterius gratiam infestius perurgente, fugam ad Persas cum coniage liberis et omni vinculo caritatum, ingenti molimine conabatur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 5장 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION