라틴어 문장 검색

quaedam tamen adhuc vetera vetustate ipsa gratius nitent, quaedam et necessario interim sumuntur, ut nuncupare et fari;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 90:1)
nam etsi minime videtur pertinere ad probationem, qua figura dicatur, facit tamen credibilia quae dicimus et in animos iudicum, qua non observatur, irrepit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 20:3)
tum illa, quae maxime quasi irrepit in mentes, alia dicentis ac significantis dissimulatio, quae est periucunda, cum in oratione non contentione sed sermone tractatur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 30:2)
non translationibus nitet?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 189:6)
falluntur enim plurimum, qui vitiosum et corruptum dicendi genus, quod aut verborum licentia exultat aut puerilibus sententiolis lascivit aut immodico tumore turgescit aut inanibus locis bacchatur casuris, si leviter excutiantur, flosculis nitet praecipitia pro sublimibus habet aut specie libertatis insanit, magis populare atque . quod quidem placere multis nec infitior nec miror.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 239:1)
Quod interest inter splendorem et lucem, cum haec certam originem habeat ac suam ille niteat alieno, hoc inter hanc vitam et illam;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 21 2:3)
Plurimum proficit sermo, quia minutatim inrepit animo.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 38 1:1)
Qui nullo bono nisi suo nitet;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 41 6:2)
Nobis forsitan non aeque apparet ac nitet, sibi eadem est et more solis obscuri in occulto vim suam exercet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 18:3)
Est quaedam dulcedo sermonis, quae inrepit et eblanditur et non aliter quam ebrietas aut amor secreta producit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 105 6:2)
ostro lectus Iliaco nitet merumque in auro veteris Assaraci trahunt.
(세네카, 아가멤논 16:12)
principia, argumenta, narrationes aride dicebantur, in descriptionibus extra legem omnibus uerbis, dummodo niterent, permissa libertas;
(세네카, Controversiae, book 2, chapter pr 1:5)
semper illum pae- nitebit, si te ne nunc quidem paenitet.
(세네카, 행복론, Liber VII 128:6)
Scilicet maiores nostri, quorum virtus etiamnunc vitia nostra sustentat, infelices erant, qui sibi manu sua parabant cibum, quibus terra cubile erat, quorum tecta nondum auro fulgebant, quorum templa nondum gemmis nitebant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 69:2)
eum ab illo discesseris, tune velut occasione data insidiabitur solitudini tuae dolor et requiescenti animo tuo pau- latim irrepet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 42:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION