라틴어 문장 검색

Cunctantem longaeva manu deducit et alto admotam lecto cum traderet accipe, dixit ista tua est, Cinyra devotaque corpora iunxit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 46:12)
Ac primum attonitas etiamnum voce canentis innumeras volucres anguesque agmenque ferarum Maenades, Orphei titulum, rapuere, theatri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 4:1)
" Calamis agrestibus insonat ille barbaricoque Midan (aderat nam forte canenti) carmine delenit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 21:4)
Orio mater erat Mycale, quam deduxisse canendo saepe reluctantis constabat cornua lunae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 29:3)
Nec venere externa socialia foedera laedam, dum mihi Ianigenam servabunt fata Canentem!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 46:4)
Saepe retemptatis precibus Titania frustra "non impune feres, neque" ait "reddere Canenti, laesaque quid faciat, quid amans, quid femina disces rebus" ait "sed amans et laesa et femina Circe!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 46:5)
Sparserat occiduus Tartessia litora Phoebus, et frustra coniunx oculis animoque Canentis exspectatus erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 50:1)
fama tamen signata loco est, quem rite Canentem nomine de nymphae veteres dixere Camenae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 51:4)
denique cum meritis impleveris omnia, Caesar, pars mihi de multis una canenda fuit, utque trahunt oculos radiantia lumina solis, traxissent animum sic tua facta meum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1147)
cum traheret silvas Orpheus et dura canendo saxa, bis amissa coniuge maestus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 19)
tempora Phoebea lauro cingetur " io " que miles " io " magna voce " triumphe " canet, ipse sono plausuque simul fremituque canente quadriiugos cernes saepe resistere equos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 214)
arva relegatum iussisti visere Ponti, et Scythicum profuga scindere puppe fretum, iussus ad Euxini deformia litora veni aequoris - haec gelido terra sub axe iacet - nec me tam cruciat numquam sine frigore caelum, glaebaque canenti semper obusta gelu, nesciaque est vocis quod barbara lingua Latinae, Graecaque quod Getico victa loquella sono est, quam quod finitimo cinctus premor undique Marte, vixque brevis tutum murus ab hoste facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 229)
“Omnem creaturam percipere, suae exsistentiae canentem hymnum, laetanter est vivere in Dei amore ac spe”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 108:6)
te mente pura et simplici, te voce, te cantu pio rogare curvato genu flendo et canendo discimus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus15)
te, Pater optime, mane novo, solis et orbita cum media est, te quoque luce sub occidua, sumere cum monet hora cibum, nostra, Deus, canet harmonia.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum24)

SEARCH

MENU NAVIGATION