라틴어 문장 검색

"i, bone, quo virtus tua te vocat, i pede fausto, grandia laturus meritorum praemia, quid stas?"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 219)
Hoc si persuaseris tibi et virtutem adamaveris, amare enim parum est, quicquid illa contigerit, id tibi, qualecumque aliis videbitur, faustum felixque erit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 71 5:1)
Cotidie mihi annum novum faciunt, quem ego faustum et felicem reddo bonis cogitationibus et animi magnitudine, qui numquam maior est, quam ubi aliena seposuit et fecit sibi pacem nihil timendo, fecit sibi divitias nihil concupiscendo.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 3:4)
noctis aeternae chaos, aversa superis regna manesque impios dominumque regni tristis et dominam fide meliore raptam, voce non fausta precor, nunc, nunc adeste, sceleris ultrices deae, crinem solutis squalidae serpentibus, atram cruentis manibus amplexae facem, adeste, thalamis horridae quondam meis quales stetistis:
(세네카, 메데아 1:2)
cui si longaevae minuisset fata senectae Gallicus Iliacis miles in aggeribus, non ille Antilochi vidisset corpus humari, diceret aut 'O mors, cur mihi sera venis?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 13b16)
omina fausta cano.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 48)
natalis nostrae signum misere puellae et manibus faustos ter crepuere sonos.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 102)
felix terra tuos cepit, Iule, deos, si modo Auernalis tremulae cortina Sibyllae dixit Auentino rura pianda Remo, aut si Pergameae sero rata carmina uatis longaeuum ad Priami uera fuere caput:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 126)
perge, pater patriae, felix atque omine fausto captivos vincture novos absolve vetustos.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 261)
"manifesta dedi mox signa futuri principis ac totam fausto trepidi patris aulam implevi augurio, licet idem grandia nati culparet fata et pueri iam regna videret, sed sibi commissum tanto sub pignore cernens mundi depositum, ne quid tibi, Roma, periret, iuvit fortunam studio."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 77)
"Hunc tibi, Roma, dedi, patulis dum Gallia campis intonat Augustum plausu faustumque fragorem portat in exsanguem Boreas iam fortior Austrum."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 253)
marcebant violae graviorque sopore coeperat attritu florum descendere cervix, solus de numero fratrum qui pulchrior ille est deerat Amor, dum festa parat celeberrima Gallis, quae socer Ommatius, magnorum maior avorum patriciaeque nepos gentis, natae generoque excolit auspiciis faustis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 17)
da Faustum laudare tuum, da solvere grates, quas et post debere iuvat, te, magne sacerdos, barbitus hic noster plectro licet impare cantat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum18)
Seu te flammatae Syrtes et inhospita tesqua seu caeno viridante palus seu nigra recessu incultum mage saxa tenent, ubi sole remoto concava longaevas adservant antra tenebras;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum29)
quidquid agis, quocumque loci es, semper mihi Faustus, semper Honoratus, semper quoque Maximus esto.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum36)

SEARCH

MENU NAVIGATION