-
Reperiuntur siquidem viri fideles, sinceri, candidi, et veraces, minime vafri aut involuti.
- (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XX. DE CONSILIO 6:3)
-
Et supra interstitia arcuum collocentur aliae aliquae figurae inauratae continentes lamellas vitri colorati quibus varie ludant radii solares.
- (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLIV. [ = English XLVI] DE HORTIS 4:14)
-
Blandimenta precum uertunt in candida tetrum.
- (BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:12)
-
Nam cum sensisset, famis hic quod mole perisset, More suo ludens, retulit sibi talia prudens:
- (BALDO, NOUUS ESOPUS, XIII. De uulpe, leone et asino 14:3)
-
Ore meo ducam te leniter, utpote ludam, Nec paciare mali quicquam gestamine tali.
- (BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:11)
-
et plateae civitatis complebuntur pueris et puellis ludentibus in plateis eius.
- (불가타 성경, 즈카르야서, 8장5)
-
Ilico vero, cum prope Hierosolymam essent, apparuit praecedens eos eques in veste candida armaturam auream vibrans.
- (불가타 성경, 마카베오기 하권, 11장8)
-
Si perfidiam perhorrescis, sperne atque abice perniciosa ludentem;
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:22)
-
Sic illa ludit, sic suas probat uires
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, II 7:1)
-
Haec nostra uis est, hunc continuum ludum ludimus:
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:19)
-
Ludens hominum cura ministret,
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 21:1)
-
Candidis miscens uirides lapillos
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XX 10:1)
-
Candidos Phoebi radios negabit.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XX 18:1)
-
— Ludisne, inquam, me inextricabilem labyrinthum rationibus texens, quae nunc quidem qua egrediaris introeas, nunc uero quo introieris egrediare, an mirabilem quendam diuinae simplicitatis orbem complicas?
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:13)
-
minime, inquit, ludimus remque omnium maximam dei munere, quem dudum deprecabamur, exegimus.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:20)
