라틴어 문장 검색

Montane, vel aequis sufficis, et gemino carmine nomen habes, et qui Penelopae rescribere iussit Ulixen errantem saevo per duo lustra mari, quique suam Troesmin imperfectumque dierum deseruit celeri morte Sabinus opus, ingeniique sui dictus cognomine Largus, Gallica qui Phrygium duxit in arva senem;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 165)
iam tria lustra puer furto conceptus agebat, cum mater nato est obvia facto suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권125)
pertica suspensos portabat longa maniplos, unde maniplaris nomina miles habet, ergo animi indociles et adhuc ratione carentes mensibus egerunt lustra minora decem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권67)
in lustrum accedere debet, quae consummatur partibus, una dies.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권84)
"haec modo verrebat stantem tibicine villam, nunc matris plumis ova fovenda dabat, aut virides malvas aut fungos colligit albos, aut humilem grato calfacit igne focum, et tamen assiduis exercet brachia telis adversusque minas frigoris arma parat, filius huius erat primo lascivus in aevo addideratque annos ad duo lustra duo is capit extremi volpem convalle salicti:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권475)
pastor, oves saturas ad prima crepuscula lustra:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권497)
lustris bis iam mihi quinque peractis , Omne fuit Musae carmen inerme meae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 1:1)
iamque dies medius rerum contraxerat umbras et sol ex aequo meta distabat utraque, cum iuvenis placido per devia lustra vagantes participes operum compellat Hyantius ore:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 19:5)
Cum quo dum pascua lustro, ecce lacu medio sacrorum nigra favilla ara vetus stabat tremulis circumdata cannis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 26:6)
iamque decem lustris omni sine labe peractis, parte premor vitae deteriore meae, nec procul a metis, quas paene tenere videbar, curriculo gravis est facta ruina meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 811)
et iam complerat genitor sua fata novemque addiderat lustris altera lustra novem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1042)
erumpit subito triste periculum, nam dum praecalidos igniculos sibi solvendis adolent et senio et gelu, dum virgas steriles atque superfluas flammis de fidei palmite concremant, ut concreta vagis vinea crinibus silvosi inluviem poneret idoli, palpavit nimius perniciem tepor.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권16)
"si lapis est, senio dissolvitur aut crepat ictu percussus tenui;"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권139)
tunc primum senio docilis sua saecula Roma erubuit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권158)
quae quia turpe putat templorum flere repulsam aegidaque in dubiis pro se pugnasse periclis dicere seque gravem senio inclinante fateri, ductores conplexa suos sic laeta profatur:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2224)

SEARCH

MENU NAVIGATION