도구

도구

라틴어 문장 검색

"gloriose enim magnificatus est."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 27:5)
"gloriose enim magnificatus est, equum et ascensorem deiecit in mare."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:28)
Ipsa vivit cum Iesu plane transfigurata, et cunctae creaturae magnificant eius pulchritudinem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 306:3)
id adeo gnati causa, Quem ego intellexi illam haud minus quam se ipsum magnificare.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 224)
Amant quos multant, depretiant quos probant, artem magnificans artificem notant.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 22장 2:2)
Quia pol te unum ex omnibus Venus me voluit magnificare, neque id haud immerito tuo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 2, scene 318)
Pudicitiast, pater, eos nos magnificare, qui nos socias sumpserunt sibi.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 1, scene 279)
Sicut unicum Dei Verbum proprie vocamus nomine sapientiae, cum sit universaliter, et Spiritus sanctus, et Pater ipsa sapientia, ita Spiritus proprie vocatur vocabulo charitatis, cum sit et Pater et Filius universaliter charitas.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 54:38)
Unde juxta Apostolum, cum nunc tria manere dicantur, fides scilicet, spes, charitas (I Cor. XIII, 13), sola charitas nunquam excidit (ibid.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:15)
Nemo enim, inquit, ad semetipsum charitatem dicitur habere, sed dilectionem in alterum extendit, ut esse charitas possit.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 49:10)
Hoc ideo dixi, ne quisquam propterea nos inconvenienter existimet charitatem appellare Spiritum sanctum, quia et Deus Pater, et Deus Filius, possunt charitas appellari.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:27)
Denique si in donis Dei nil majus est charitate, et nullum majus donum Dei est quam Spiritus sanctus, quid consequentius quam ipse sit charitas quae dicitur Deus, et ex Deo?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:17)
Quod si charitas qua diligit Pater Filium, et Patrem diligit Filius ineffabiliter communionem amborum demonstrat, quid convenientius quam ut ille proprie dicatur charitas quae spiritus est communis amborum?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:18)
Et si charitas qua Pater diligit Filium, et Patrem diligit Filius ineffabiliter, communionem amborum demonstrat, quid convenientius quam ut ille proprie dicatur charitas, qui spiritus est communis ambobus?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:18)
solus Filius dicendus est. Spiritus vero quamvis ejusdem substantiae sit cum Patre et Filio, unde etiam Trinitas omousios, id est unius substantiae praedicatur, minime tamen ex substantia Patris aut Filii, si proprie loquimur, esse dicendus est, quod oportet ipsum ex Patre vel Filio gigni, sed magis ex ipsis habet procedere, quod est Deum se per charitatem ad alterum extendere, quodammodo etenim per amorem unusquisque a seipso ad alterum procedit, cum proprie, ut dictum est, nemo ad seipsum charitatem habere dicatur, aut sibi ipsi benignus esse, sed alteri.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 49:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION