라틴어 문장 검색

Obscuram, inquit, sane rem quaeris multaque prorsus vigilia indagandam!
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVII 3:2)
a libertas est, qui pectus purum et firmum gestitat, res obnoxiosae nocte in obscura latent?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVII 11:3)
Ipsa autem verba Chrysippi, quantum valui memoria, ascripsi, ut, si cui meum istud interpretamentum videbitur esse obscurius, ad ipsius verba animadvertat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, II 3:1)
Itaque M. Cicero, in libro quem De Fato conscripsit, cum quaestionem istam diceret obscurissimam esse et inplicatissimam, Chrysippum quoque philosophum non expedisse se in ea ait his verbis:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, II 16:1)
Verbum quoque ipsum puto, quod declarandae sententiae nostrae causa dicimus, non significat profecto aliud quam id agere nos in re dubia obscuraque, ut decisis amputatisque falsis opinionibus, quod videatur esse verum et integrum et incorruptum retineamus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 9:1)
Tum Valerius tribunus, ceteris inter metum pudoremque ambiguis, impetrato prius a consulibus ut in Gallum tam inaniter adrogantem pugnare sese permitterent, progreditur intrepide modesteque obviam;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XI 7:1)
alterum autem illud ignorabilius obscuriusque est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XII 4:3)
Persuasit igitur Pompeio, ut neque 'tertium ' neque 'tertio' scriberetur, sed ad secundum usque t fierent litterae, ut verbo non perscripto res quidem demonstraretur, sed dictio tamen ambigua verbi lateret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, I 8:5)
Itaque Sertorius, levi praesidio relicto in Mauretania, nanctus obscuram noctem, aestu secundo furtim aut celeritate vitare proelium in transgressu conatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXVI 3:2)
Sed cur illae non iuraverint Herculem non obscurum est, nam Herculaneo sacrificio abstinent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VI 3:1)
CHRYSIPPUS ait omne verbum ambiguum natura esse, quoniam ex eodem duo vel plura accipi possunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XII 2:1)
ambigui enim verbi natura illa esse debuit, ut qui id diceret duo vel plura diceret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XII 4:2)
Sed huius, inquam, tui erroris culpam esse intellego in mea scilicet infacundia, qui ne pluribus quidem verbis potuerim non obscurissime dicere quod a Graecis perfectissime verbo uno et planissime dicitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 10:1)
Quia enim omnia quae non sunt mala molestia quoque omni non carent, sed sunt pleraque noxa quidem magna et pernicie privata, quia non sunt turpia, contra naturae tamen mansuetudinem lenitatemque opposita sunt et infesta per obscuram quandam et necessariam ipsius naturae consequentiam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 11:2)
Si aut de vetere, inquam, iure et recepto aut controverso et ambiguo aut novo et constituto discendum esset, issem plane sciscitatum ad istos quos dicis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION