라틴어 문장 검색

Si vero peregri- norum, si amicorum quispiam venerat, laetabatur super se nostro testimonio et, quidquid minus in opusculo erat, distinctione moderata et pronuntiationis varietate pensabat, ut in recitando illo ipse 1 vel placere vel displicere cotidie videretur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 11:9)
infelices nos, qui tantum displicemus Deo, ut per rabiem barbarorum illius in nos ira desaeviat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 17:9)
Displicent mihi in teneris vel maxime aetatibus longa et inmoderata ieiunia, quibus iunguntur ebdomades et oleum in cibo ac poma vitantur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 10:6)
Mihi omnino in adulta virgine lavacra displicent, quae se ipsam debet erubescere et nudam videre non posse.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 11:6)
Non tibi displiceat eius conversatio, quae te sponso tuo virginem consecravit.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 4:9)
Nec culpa est nominis Christiani, si simulator religionis in vitio sit, quin immo confusio gentilium, cum ea vident ecclesiis displicere, quae omnibus bonis non placent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 6:8)
Quis umquam de hae muliere, quod displiceret, audivit, ut crederet?
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 3:13)
quis caelum terris non misceat et mare caelo, si fur displiceat Verri, homicida Miloni, Clodius accuset moechos, Catilina Cethegum, in tabulam Syllae si dicant discipuli tres?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II17)
quaenam est hic culpa puellae, si tibi displicuit nasus tuus?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI254)
exemplo quodcumque malo committitur, ipsi displicet auctori:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII1)
perpetua anxietas nec mensae tempore cessat, faucibus ut morbo siccis interque molares difficili crescente cibo, sed vina misellus expuit, Albani veteris pretiosa senectus displicet;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII84)
ergo miser trepidas, ne stercore foeda canino atria displiceant oculis venientis amici, ne perfusa luto sit porticus;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV22)
Igitur cum appareret, quae strages rei publicae inmineret, displicuit ultio, cum caedes inprobaretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CASSI ET BRUTI 3:1)
sed quaero, utrum, cum poetica tibi in tanto poeta displicuerit, nervi tamen oratorii, qui in eodem validissimi sunt, placere videantur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 8:4)
Aiacem tragoediam scripserat, eandemque, quod sibi displicuisset, deleverat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION