도구

도구

라틴어 문장 검색

Et ideo saepe astronomus dicit verum et tamen non evenit, quod dicit, quia dictum suum fuit quoad dispositionem caelestium verissimum, sed haec dispositio a mutabilitate inferiorum exlusa est.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 10:8)
Unde dispar sexus in geminis provenit ex defectu principiorum naturalium in altera parte seminis et non ex periodo caelesti.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 14:8)
Causa ergo non est in caelesti circulo, sed in principiis naturae.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 4. An fatum sit scibile 15:3)
est enim forma ordinis esse et vitae, imaginem habens virtutum caelestis circuli, sicut etiam dicimus aliquando, quod aliqua non vere sunt entia neque non entia, sed sunt aliqud entis, sicut ea quae sunt in anima, et secundum aliquos motus et tempus, ut dicit Avicenna.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 1:2)
intelligentiae autem caelestis et intelligentiae hominis in conceptione veri videtur esse unus essentialis actus, ergo una natura.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 4:2)
sed intelligentiae caelestis relatio est ad stellam vel ad orbem comparem sibi;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 5:3)
(5) Hoc etiam videtur per dictum Commentatoris super XI Metaphysicae, ubi dicit quod finis prosperitatis intellectus hominis est, si post mortem continuetur motori caelesti.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 6:1)
Haeretici autem ab hac opinione occasionem erroris sumentes, dixerunt animas omnes in caelo cum angelis factas propter peccatum, quod ibi commiserunt, in corpora ista terrena esse detrusas, ut hic purificatae iterum ad caelestes sedes recipiantur, et hoc esse quod dicit David (PS. CXLI, 8):
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:7)
(1,4) Quod ergo dicit Plato sementem animarum esse in stellis, ratione similitudinis, quae est in proportione intellectus humani ad intellectum inteligentiae caelestis, dictum est;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 9:1)
Intelligere autem et contemplari intellectualiter non ex aequo est intelligentiae caelestis et animae rationalis, sed per prius et posterius, quia intellectus intelligentiae est sine continuo et tempore et sine collatione et in ipsa prima rerum veritate, intellectus autem noster est cum continuo et tempore, habens se ad primas rerum veritates sicut oculus vespertilionis ad lucem solis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:2)
Non enim propter sacramentum fidelis omnipotens Deus, sed propter Deum etiam sacramentum fidele est.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 12:4)
Ergo eum, praesente nutu dei caelestis, amictu principali velabo.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 8장 10:4)
qua caeleste suspicit plaustrum, a feris gentibus fluentis distinguitur Rheni;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 10장 2:2)
Nec finiri perpessi quae dicebantur, stridore dentium infrendentes, ardoremque pugnandi hastis illidendo scuta monstrantes, in hostem se duci iam conspicuum exorabant, caelestis dei favore, fiduciaque sui, et fortunati rectoris expertis virtutibus freti, atque (ut exitus docuit) salutaris quidam genius praesens ad dimicandum eos (dum adesse potuit), incitabat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 13:1)
Qua de causa terrores huius modi, vaporatis temporibus, aut nimia aquarum caelestium superfusione, contingunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 7장 12:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION