라틴어 문장 검색

Opimam sane praedam rapuisti unguibus;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Aquila et cornix.5)
Nam sibi et paucis opima quaedam, ceteris vilia et minuta ponebat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 6 2:1)
Has inter pingues terrenique colles - neque enim facile usquam saxum etiam si quaeratur occurrit - planissimis campis fertilitate non cedunt, opimamque messem serius tantum, sed non minus percoquunt.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 8:3)
i nunc et veterum nobis exempla virorum qui forti casum mente tulere refer, et grave magnanimi robur mirare Rutili non usi reditus condicione dati.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 326)
nunc pro Caesaribus superis decernere grates, albave opimorum colla ferire boum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 917)
ecce deum genitor rutilas per nubila flammas spargit et effusis aethera siccat aquis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권153)
At Phaethon rutilos flamma populante capillos, volvitur in praeceps longoque per aera tractu fertur, ut interdum de caelo stella sereno etsi non cecidit, potuit cecidisse videri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 26:1)
Ecce venit rutilis umeros protecta capillis filia Centauri, quam quondam nympha Chariclo fluminis in rapidi ripis enixa vocavit Ocyroen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 51:2)
tecta repente quati pinguesque ardere videntur lampades et rutilis conlucere ignibus aedes falsaque saevarum simulacra ululare ferarum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 36:8)
rutilum vomit ille cruorem et resupinus humum moribundo vertice pulsat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 8:4)
Non tamen has una memorant cum corpore natas, barbaque dum rutilis aberat subnixa capillis, implumes Calaisque puer Zetesque fuerunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 54:7)
Caeli quoque nubila vexant excutiuntque feri rutilos concursibus ignes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 51:13)
Euagrus ait, nec dicere Rhoetus plura sinit rutilasque ferox in aperta loquentis condidit ora viri perque os in pectora flammas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 32:3)
percensere libet calamique revolvere sulcos, sidereis quos illa notis manus aurea duxit, ite hinc, dum rutilos apices submissus adoro, dum lacrimans veneror dumque oscula dulcia figo;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3197)
Inventor rutili, dux bone, luminis, qui certis vicibus tempora dividis, merso sole chaos ingruit horridum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae1)

SEARCH

MENU NAVIGATION