라틴어 문장 검색

ex hoc ego sanus ab illisperniciem quaecumque ferunt, mediocribus et quis ignoscas vitiis teneor.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장71)
ignosces;
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장80)
"quid refert, dictis ignoscat Mucius an non?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I66)
"quantum quisque sua nummorum servat in arca, tantum habet et fidei, iures licet et Samothracum et nostrorum aras, contemnere fulmina pauper creditur atque deos dis ignoscentibus ipsis."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III61)
Illa tamen gravior, quae cum discumbere coepit, laudat Vergilium, periturae ignoscit Elissae, committit vates et comparat, inde Maronem atque alia parte in trutina suspendit Homerum.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI226)
at vos, Troiugenae, vobis ignoscitis, et quae turpia cerdoni, Volesos Brutumque decebunt.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII71)
Laureolum velox etiam bene Lentulus egit, iudice me dignus vera cruce, nec tamen ipsi ignoscas populo;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII74)
"sed et exorabile numen fortasseexperiar, solet his ignoscere, multi committunt eadem diverso crimina fato:"
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII41)
quisnam hominum veniam dare quisve deorum ventribus abnueret dira atque inmania passis, et quibus illorum poterant ignoscere manes, quorum corporibus vescebantur?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV39)
sic placuit ignoscere.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM AETOLUM 4:1)
At in septentrione Scythicum iter tamquam in mari stellis secutus Colchos cecidit, ignovit Hiberiae, pepercit Albanis.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 28:1)
Nemo caesus imperio praeter Afranium (satis ignoverat semel) et Faustum Sullam (docuerat generos timere Pompeius) filiamque Pompei cum parvulis ex Sulla (hic posteris cavebatur). Itaque non ingratis civibus omnes in principem congesti honores:
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 90:3)
Te, inquit, oro, quis perpulit ut id committeres quod, priusquam faceres, peteres ut ignosceretur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 15:4)
Unius ob noxam et furias Aiacis Oilei, quam minuit, ut noxam diceret, quod levis culpae nomen est, et unius, quod facile possit ignosci, et furentis, ut nec culpa sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 5:7)
Ignoscite, nec nimium me vocetis, qui naturae rerum Virgilium conparavi.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION