도구

도구

라틴어 문장 검색

His commissum est ut se in familiaritatem eorum qui a partibus Parkini stabant in Flandria penitus insinuarent, eoque modo expiscarentur quos iam socios et consiliorum participes illi sibi ascivissent, tam hic in Anglia quam foras, et quousque singuli eorum de se fidem aut pignus dedissent, quosque insuper tentare et allicere in animo haberent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 7:34)
Quae sancivit ut pecuniae summa in quam aliquis consenserat, neque tamen soluta esset, legis processu exigeretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 10:2)
Atque ab illo tempore, etsi non deessent qui persuadere ei conarentur haec omnia meras esse praestigias, tamen, sive Perkini blandis obsequiis captus, sive in gratiam magnorum illorum principum exterorum, sive promptus ad arripiendam belli contra Henricum occasionem, eum excepit in omnibus, ac si verus fuisset dux Eboracensis, caussamque eius suscepit, atque (quo magis fidem faceret se pro magno principe eum habere, minime autem pro persona ficta) consensit ut dux iste Perkinus in matrimonium diceret dominam Catharinam Gordonam, praenobilem foeminam, comitis Huntleii filiam regique ipse sanguine coniunctam, virginemque in flore aetatis, eximilae formae et virtutis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 17:2)
Attamen in fine (ut homines moderati et rationi non recalcitrantes) recessum potius quendam ad tempus fecerunt quam tractratum interruperunt, et inducias pro certis mensibus consenserunt.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 5:30)
10. Confestim nuncii ab utroque rege missi sunt ad accersendum comitem Suffociae, qui blandis verbis facile incantatus fuit et in reditum suum libenter consentit, de vita sua securus et de libertate spem bonam habens.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 10:1)
quae, ac si aurae cujusdam vitalis forent participes, quotidie crescunt et perficiuntur, et in primis authoribus rudes plerunque et fere onerosae et informes apparent, postea vero novas virtutes et commoditatem quandam adipiscuntur, eo usque, ut citius studia hominum et cupiditates deficiant et mutentur, quam illae ad culmen et perfectionem suam pervenerint.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 5:20)
et in hoc uno consentiunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 15:7)
Quare si in operibus tuis sudabimus, facies nos visionis tuae et sabbati tui participes.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 41:7)
Ratio eorum, qui acatalepsiam tenuerunt, et via nostra initiis suis quodammodo consentiunt;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 76:1)
Quum enim nec de principiis consentiamus, nec de demonstrationibus, tollitur omnis argumentatio.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 126:4)
At numerus longe maximus eorum, qui in Aristotelis philosophiam consenserunt, ex praejudicio et authoritate aliorum se illi mancipavit:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 170:11)
Ut statim se examinare debeant homines, quid erraverint aut peccaverint, si multitudo consentiat et complaudat.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 170:18)
quas etiam Participia vocare consuevimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 301:2)
atque effectu (ut plurimum) consentiunt, licet efficiendi modo et subjecto differant.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 460:4)
ut quaedam corpora copia et raritate materiae admodum discrepent, schematismis consentiant:
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 491:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION