라틴어 문장 검색

dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)
hanc cave degeneres, ut sint praeconia nostra vera, vide famae quod tuearis opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 121)
carmina vestrarum peragunt praeconia laudum, neve sit actorum fama caduca cavent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 821)
primus amans carmen vigilatum nocte negata dicitur ad clausas concinuisse fores, eloquiumque fuit duram exorare puellam, proque sua causa quisque disertus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권77)
Nunc videor debere tui praeconia rebus Herculis, o Rhodiae rector pulcherrime classis?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 57:18)
Qui licet eloquio fidum quoque Nestora vincat, haud tamen efficiet, desertum ut Nestora crimen esse rear nullum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 8:1)
melius Telamonius ibit eloquioque virum morbis iraque furentem molliet aut aliqua producet callidus arte.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 29:7)
quantumcumque tamen praeconia nostra valebunt, carminibus vives tempus in omne meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 612)
sive per ingenuas aliquis caput extulit artes - quaelibet eloquio fit bona causa tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 920)
invenies vestri praeconia nominis illic, invenies animi pignora multa mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 129)
denique vindictae si sit mihi nulla facultas, Pierides vires et sua tela dabunt, quod Scythicis habitem longe summotus in oris, siccaque sint oculis proxima signa meis, nostra per inmensas ibunt praeconia gentes, quodque querar notum qua patet orbis erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 96)
frater ad eloquium viridi tendebat ab aevo, fortia verbosi natus ad arma fori, at mihi iam puero caelestia sacra placebant, inque suum furtim Musa trahebat opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 109)
illa tamen nunc me composuisse piget, ut cecidi, subiti perago praeconia casus, sumque argumenti conditor ipse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 16)
si gens surda negat sibi tot praeconia de te, tam multas rerum voces elementaque tantae nuntia laetitiae stolidas intrare per aures, audiat insanum bacchantis energima monstri, quod rabidus clamat capta inter viscera daemon, et credat miseranda suis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3126)
seps insueta subit serpere flexibus et vibrare sagax eloquii caput:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권17)

SEARCH

MENU NAVIGATION