라틴어 문장 검색

Thestylis herbas tritas messoribus portat, verum mecum resonant arbusta a raucis cicadis.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SECVNDA., commline 122)
unde et superius ait 'incipe Maenalios mecum mea tibia versus'. non omnia possumus omnes sic Cicero "unum sustinere vix pauci possunt utrumque nemo".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 634)
nunc litora plangit plangere, id est resonare facit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3341)
alii legunt 'plangunt', ut sit 'nemora et litora plangunt', id est resonant.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3342)
ebur autem tibiarum dicit, quibus in aurem sacerdotis cani solebat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1933)
unde et 'assae tibiae' dicuntur, quibus canitur sine chori voce.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4173)
Horatius "sub cantu que- rulae despice tibiae":
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 3282)
vocisque offensa r. i. resonat echo repercussa:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 501)
illud est maius, quod in vocibus nostrorum oratorum retinnit quiddam et resonat urbanius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 46장 3:6)
quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere - nam id quidem est interdum necesse - , sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER SECUNDUS 122:4)
"Si ex oliva modulate canentes tibiae nascerentur, num dubitares quin inesset in oliva tibicini quaedam scientia?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 22:8)
quocirca et in fidibus testudine resonatur aut cornu, et ex tortuosis locis et inclusis referuntur ampliores.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 144:6)
Auriumque item est admirabile quoddam artificiosumque iudicium, quo iudicatur et in vocis et in tibiarum nervorumque cantibus varietas sonorum intervalla distinctio, et vocis genera permulta, canorum fuscum, leve asperum, grave acutum, flexibile durum, quae hominum solum auribus iudicantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 146:1)
itaque plectri similem linguam nostri solent dicere, chordarum dentes, nares cornibus is quae ad nervos resonant in cantibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 149:5)
itaque ad pingendum fingendum, ad scalpendum, ad nervorum eliciendos sonos ad tibiarum apta manus est admotione digitorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 150:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION