도구

도구

라틴어 문장 검색

res eius diripiunt quidam lupi saevi,
(ARCHIPOETA, V67)
cum sua gentiles studeant figmenta poetae grandisonis pompare modis, tragicoque boatu ridiculove Getae seu qualibet arte canendi saeva nefandarum renovent contagia rerum, et scelerum monumenta canant, rituque magistro plurima Niliacis tradant mendacia biblis:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 1 3:1)
Deinde tu ipse iudicas nihil aliud te agere voluisse, cum publicam sacrorum vestrorum celebrationem commemorares, nisi ut nobis decuriones et primates civitatis per plateas vestrae urbis bacchantes ac furentes ante oculos quasi specula poneremus.
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 4:2)
minatur ei, transit ad partem Donati, rebaptizatur furens et in maternum sanguinem fremens albis vestibus candidatur;
(아우구스티누스, 편지들, 11. (A. D. 396 Epist. XXXIV) Domino Eximio Meritoque Suscipiendo Atque Honorabili Fratri Eusebio Augustinus 2:3)
"ambas matres meas saevis cruciatibus torqueam;"
(아우구스티누스, 편지들, 11. (A. D. 396 Epist. XXXIV) Domino Eximio Meritoque Suscipiendo Atque Honorabili Fratri Eusebio Augustinus 3:13)
si autem sine illo, quae frons esset existimationis, si quid ei fortassis accideret et viderer eum propterea deseruisse, ut furenti populo traderetur.
(아우구스티누스, 편지들, 33. (A. D. 411 Epist. CXXVI) Dominae Sanctae Ac Venerabili Famulae Dei Albinae Augustinus In Domino salutem 2:8)
nunc vero, quia per multa mala et saeva quae in nostros committitis, tamquam spinis et asperitate pleni estis, vos tamquam in saepibus invenimus et intrare compellimus.
(아우구스티누스, 편지들, 39. (A. D. 416 Epist. CLXXIII) Donato Presbytero Partis Donati Augustinus Episcopus Ecclesiae Catholicae 10:22)
Nam sicut aliorum omnium, quos Latini philosophi affectus vel affectiones, Graeci πάθη appellant, ita huius quoque motus animi, qui cum est ulciscendi causa saevior ira dicitur, non privationem esse utilem censuit, quam Graeci στέρησιν dicunt, sed mediocritatem, quam μετριότητα illi appellant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXVI 12:1)
Nostri namque Galli venture ex sua terra flantem, quem saevissimum patiuntur, 'circium' appellant a turbine, opinor, eius ac vertigine;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXII 21:1)
Torquet (inquit) medios nox umida cursus Et me saevus equis oriens afflavit anhelis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, II 16:1)
per ego deum sublimas subices Humidas, unde oritur imber sonitu saevo et spiritu;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVII 15:2)
γλαυκη` δέ σε τίκτε θάλασσα Πέτραι τ' ἠλίβατοι, ὅτι τοι νόοσ ἐστι`ν ἀπηνήσ, non partionem solam, tamquam ille quem sequebatur, sed alituram quoque feram et saevam criminatus est;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 21:3)
"Hoc ornatus genus in crimine uno vocibus multis atque saevis extruendo ille iam tunc M. Cato antiquissimus in orationibus suis celebravit, sicuti in illa, quae inscripta est De Decem Hominibus, cum Thermum accusavit quod decem liberos homines eodem tempore interfecisset, hisce verbis eandem omnibus rem significantibus usus est, quae quoniam sunt eloquentiae Latinae tunc primum exorientis lumina quaedam sublustria, libitum est ea mihi ἀπομνημονεύειν:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 13:1)
Quid Aeschines rhetor, in oratione qua Timarchum de inpudicitia accusavit, Lacedaemonios statuisse dixerit super sententia probatissima, quam inprobatissimus homo dixisset AESCHINES, vel acerrimus prudentissimusque oratorum qui apud contiones Atheniensium floruerunt, in oratione illa saeva criminosaque et virulenta, qua Timarchum de inpudicitia graviter insigniterque accusabat, nobile et inlustre consilium dedisse dicit virum indidem civitatis eiusdem principem, virtute atque aetate magna praeditum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, III 1:1)
Atque hoc inter insipientis sapientisque animum differre dicunt, quod insipiens, qualia sibi esse primo animi sui pulsu visa sunt saeva et aspera, talia esse vero putat et eadem incepta, tamquam si iure metuenda sint, sua quoque adsensione adprobat και` προσεπιδοξάζει hoc enim verbo Stoici, cum super disserunt, utuntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, I 20:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION