라틴어 문장 검색

vigiliis et somno largiori insuescas, sed somno magis;
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXX. DE REGIMINE VALETUDINIS 1:27)
Censeat ut gnarus, quid largo distet auarus, Inter eos ortum, quod adhuc contingere portum Non poterat tutum, fuerat nec ante solutum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, X. De columba, mure, coruo, testudine et capreolo 11:7)
Vas quoniam largi fuerat sine tegmine spargi, Non fuit his menti, sed ali de uase fluenti.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, X. De columba, mure, coruo, testudine et capreolo 11:11)
"O mi fida comes dulcisque per omnia fomes, Munere cuius ego iam longo tempore dego, Actenus his largis quas ficubus arbore spargis, Atque tuis micis tecum refouebar amicis!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:8)
Alterum alterius confirmat bonum; et quis satiabitur videns gloriam eius?
(불가타 성경, 집회서, 42장26)
Tunc fugiebant duae, tres civitates ad unam civitatem, ut biberent aquam, et non satiabantur; sed non redistis ad me ", dicit Dominus.
(불가타 성경, 아모스서, 4장8)
seminastis multum et intulistis parum, comedistis et non estis satiati, bibistis et non estis inebriati, operuistis vos et non estis calefacti, et, qui pro mercede operatus est, misit eam in sacculum pertusum.
(불가타 성경, 하까이서, 1장6)
et timuit, ne non haberet ut semel et bis in sumptus et donaria, quae dederat antea larga manu, et abundaverat super reges, qui ante eum fuerant.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 3장30)
Tum qui larga negantibus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 3:1)
Largis cum potius muneribus fluens
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 17:1)
Largasque dapes dulci studio
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 20:1)
Sed adest, inquies, opulentis quo famem satient, quo sitim frigusque depellant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:33)
Cacus Euandri satiauit iras,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIV 26:1)
"omne quod corrumpitur, abibit in hoc ultimum", id est in materiam, - nec etiam per corruptionem, largius accipiendo nomen, quam unquam accipit ipse Philosophus, quae scilicet corruptio cadere potest in omni ente quod habet aliam causam, quantum de se est.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 65:3)
Si tamen aliquid sit ingenitum, non oportet quod propter hoc ipsum sit incorruptibile corruptione largius sumpta, quae scilicet est non [in materiam nec] in contrarium, sed in puram negationem, sicut potest corrumpi omne ens causatum circumscripta virtute conservantis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION