라틴어 문장 검색

nec fit enim sonitus caeli de parte serena, verum ubi cumque magis denso sunt agmine nubes, tam magis hinc magno fremitus fit murmure saepe.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 3:1)
Est etiam ratio, cum venti nubila perflant, ut sonitus faciant;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:3)
scilicet ut, crebram silvam cum flamina cauri perflant, dant sonitum frondes ramique fragorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:5)
nam caelo nulla sereno nec leviter densis mittuntur nubibus umquam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 9:2)
Nam repperi in libro quinto Rerum reconditarum Sammonici Sereni utrumque carmen, quod ille se in cuiusdam Furii vetustissimo libro repperisse professus est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IX. 6:2)
Nam temporibus Severi principis, qui ostendabat duritiam morum, Sammonicus Serenus, vir seculo suo doctus, cum ad principem suum scriberet faceretque de hoc pisce sermonem, verba Plinii quae superius posui praemisit et ita subiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 6:2)
De hac lege Sammonicus Serenus ita refert:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 4:1)
Gubernator qui explorat caelum crebro reflectere cervicem debet captando de diversis caeli regionibus securitatem sereni.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 11:1)
Humida solstitia atque hiemes orate serenas, Agricolae:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 1:2)
Cum ea sit anni temperies, ut hiems serena sit, solstitium vero imbricum, fructus optime proveniunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 14:2)
Frigidus agricolas si quando continet imber, Multa, forent quae mox caelo properanda sereno, Maturare datur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 11:2)
per serenas vero, quoniam tempus instat, properari necesse est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 12:3)
pars aetheris illa sereni Tota vacet, nullaeque obstent a Caesare nubes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:16)
Fulgura fallaci micuerunt crebra sereno, Et varias ignis denso dedit aere formas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:5)
Atque omnis propior mergenti sidera coelo Aruerat tellus hiberno dura sereno.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 1:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION