라틴어 문장 검색

Itaque omnis flamma pyramidalis est basi circa fomitem largior, vertice autem (inimicante aere, nec suppeditante fomite) acutior.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 363:6)
Nam hi duo sensus sunt informativi ad largum, atque de communibus objectis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 380:9)
Aquae largae non facile corrumpuntur;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 437:9)
Sumptus itaque largiores occasionis et rei dignitate commensurandi sunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVIII. DE SUMPTIBUS 1:3)
vigiliis et somno largiori insuescas, sed somno magis;
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXX. DE REGIMINE VALETUDINIS 1:27)
Sic defraudari spes improba sueuit auari, Cui cor inardescit, quo plus sibi copia crescit, Ydropis exemplo, qui plus sitit usque bibendo.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, II. De agricola, qui thesaurum inuenit 3:8)
Censeat ut gnarus, quid largo distet auarus, Inter eos ortum, quod adhuc contingere portum Non poterat tutum, fuerat nec ante solutum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, X. De columba, mure, coruo, testudine et capreolo 11:7)
Vas quoniam largi fuerat sine tegmine spargi, Non fuit his menti, sed ali de uase fluenti.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, X. De columba, mure, coruo, testudine et capreolo 11:11)
"O mi fida comes dulcisque per omnia fomes, Munere cuius ego iam longo tempore dego, Actenus his largis quas ficubus arbore spargis, Atque tuis micis tecum refouebar amicis!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:8)
Quid adhuc retardatis in his, dum animae vestrae sitiunt vehementer?
(불가타 성경, 집회서, 51장32)
et timuit, ne non haberet ut semel et bis in sumptus et donaria, quae dederat antea larga manu, et abundaverat super reges, qui ante eum fuerant.
(불가타 성경, 마카베오기 상권, 3장30)
Tum qui larga negantibus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XI 3:1)
Largis cum potius muneribus fluens
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IV 17:1)
Largasque dapes dulci studio
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 20:1)
Num enim diuites esurire nequeunt, num sitire non possunt, num frigus hibernum pecuniosorum membra non sentiunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:32)

SEARCH

MENU NAVIGATION