라틴어 문장 검색

sed sequamur illud quod bonum est, illi adhaereamus, illud imitemur, illius praesentia, illius communicatio nos meliores faciat, mores nostros coloret, illius quaedam nos societas informet.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 9장 5:4)
quoniam sicut ille per incuriam mandatorum coelestium lapsus est, et pudore se prolapsionis abscondit, fulgorem divinae praesentiae verecundia peccatricis conscientiae subire non ausus:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 10장 5:7)
non mutato loco, sed repleto utique sui praesentia.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 8장 5:33)
sicut etiam boni custodis praesentia ibi frequentior, ubi muri fragiliores.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 2장 4:14)
Omnis nam que improbus quoniam ipse devius disciplinae est, aliorum lapsus non solum pro sui erroris solatio accipit, quod consortes invenerit culpae:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 30장 3:7)
Sensus autem altior hoc habet, quia insipiens praesentia tantummodo videt quae in oculis sunt, futura non respicit, praeterita non cogitat.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 31장 3:1)
Et paulisper moratus, dum fatigato consulit militi, civitatem Remos, nihil prolatandum existimans, petit, ubi in unum congregatum exercitum vehentem unius mensis cibaria iusserat operiri praesentiam suam;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 2장 8:1)
Qui virginem omni remediorum solacio plene curatam, patri tutissime servans, cum a Mallio Prisco, imperatoris legato, munimentum quo claudebatur obsideri coepisset, defensoresque eius deditionem meditari sentiret, veritus ne parentis opprobrio puella nobilis captiva superesset et violata, interfecta illa mox gladium in viscera sua compegit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 7장 10:2)
Quo levati solatio cuncti, quos in curam susceperat suam, nec interpellati, ante praestitutum tempus debita contulerunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 3장 6:2)
Hortante igitur principe, cum genuino fastu ad citeriorem venere fluminis ripam, ut exitus docuit, non iussa facturi, sed ne viderentur militis praesentiam formidasse, stabantque contumaciter, ideoque propinquasse monstrantes, ut iubenda repudiarent.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 13장 5:1)
Placuerat igitur post hunc rerum ordinem cunctis adimi spem omnem vitaeque solacium.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 13장 16:1)
Visusque et agnitus, comiterque susceptus, causam praesentiae meae uni illi confessus, adiuncto taciturno aliquo locorum perito, mittor ad praecelsas rupes exinde longe distantes, unde nisi oculorum deficeret acies, ad quinquagesimum usque lapidem, quodvis etiam minutissimum apparebat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 6장 21:2)
Unde per loca itidem deserta et sola, magno necessitatis ducente solacio, celerius quam potuit sperari reversi, confirmavimus animos haesitantium, unum e navalibus pontem transisse reges absque ulla circumitione perdoctos.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVIII, 7장 2:1)
Ubi enim quiescendi nobis tempus est datum, exiguas quae supererant vires, continuus cum insomnia labor absumpsit, sanguine et pallente exspirantium facie perterrente, quibus ne suprema quidem humandi solacia tribui sinebant angustiae spatiorum, intra civitatis ambitum non nimium amplae, legionibus septem et promiscua advenarum civiumque sexus utriusque plebe, et militibus aliis paucis, ad usque numerum milium centum viginti cunctis inclusis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 2장 14:2)
Hocque angore impliciti, ut in stativis solati cessarunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 4장 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION