라틴어 문장 검색

Ventris etiam mulier in tanto manet obsequio quia nulli rei mulier erubesceret assentire, si fuerit de splendido cibo secura, nec tanta sibi posset esse copia cibi, si appetitus eam inquietat edendi, quod unquam speret se posse plenarie saturari vel quod in mensa petat habere sodalem, sed in cibi assumptione occulta quaerit semper et nimis latentia loca et extra ordinem libenter solet assumere cibum.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 33:1)
Sed nulla praeterea femina tanto posset coamanti dilectionis vinculo colligari, si munerum ipsa semper suffragia non agnoscat, quae circa solita non incipiat tepidare solatia et suo coamanti non fiat cito peregrina.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 46:4)
Non ultra ante oculos numeroso milite campi Miscentur, solito nec fervent arva tumultu;
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 1:5)
Vos animae illustres heroum, umbraeque recentes, Quarum trunca jacent et adhuc stillantia crudis Corpora vulneribus, quibus haec optabilis orbi Parta quies, nondum Nassovo abducite vestro Fida satellitia, at solitis stipate catervis
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 18:4)
Quod si Congrevius ille tuus divino, quo solet, furore correptus materiam hanc non exornasset, vix tanti esset ipsa pax, ut illa laeteremur tot perditissimis poetis tam misere decantata.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAEFATIO 6:4)
Sparsa jacent juncis transfixa, hic gutture rauco Rana dolet, pedibusque abscisso poplite ternis Reptat humi, solitis nec sese saltibus effert Jamque dies Pygrmaeo aderat, quo tempore caesi Poenituit foetus, intactaque maluit ova.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 6:1)
Donec turma duas composta excurrat in alas, Ordinibusque frequens, et marte instructa perito.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 8:2)
frustra Pygmaei lumine moesto Regem inter nubes lugent, solitoque minorem Heroem aspiciunt gruibus plaudentibus escam.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 13:4)
Turba fremit confusa, sonisque frequentibus, euge, Exclamant socii;
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 7:2)
Cum adhuc puer essem in scholis, et sociorum meorum me gratia plurimum delectaret, et inter mores et vitia quibus aetas illa periclitari solet, totam se mea mens dedit affectui, et devovit amori;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:1)
Igitur cum sacra Scriptura dulcesceret, et parum illud scientiae quod mihi mundus tradiderat, earum comparatione vilesceret, occurrebant animo quae de amicitia in praefato libello legeram, et iam mirabar quod non mihi more solito sapiebant.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:11)
cui communicet si quid praeter solitum sublime vel luminosum accesserit.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:9)
Sunt quidam ex naturali conspersione iracundi, qui tamen ita hanc comprimere et temperare soliti sunt passionem, ut in quinque quibus, teste Scriptura, amicitia dissolvitur atque corrumpitur, numquam prosiliant;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:38)
coepit me et ipse arctius solito diligere, habenas laxare affectui, et meo se pectori totum infundere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:4)
Sic ouis a capra mendicat uelleris usum, Sic tumidus torrens a riuo postulat undam, Sic solet a Dauo Narcisus querere formam, Sic addit lucem candele flamma diei.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION