도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed ex privatione somni sequitur in homine digestio mala et corporis debilitatio multa;
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 23:6)
Est enim somnus, ut ait Iohannicius, quies animalium virtutum cum intensione naturalium;
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 23:8)
Somni quoque amissio cerebri et mentis saepissime alterationes inducit, unde homo efficitur amens et furiosus.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 23:15)
O qui canoro blandius Orpheo Vocale ducis carmen, et exitu Feliciore luctuosis Saepe animam revocas ab umbris, Jam seu solutos in numerum pedes Cogis, vel aegrum et vix animae tenax Corpus tueris, seu cadaver Luminibus penetras acutis;
(JOSEPHUS ADDISON, D. D. HANNES, INSIGNISSIMUM MEDICUM ET POETAM 1:1)
Stant dubii, et notos montes umbrasque requirunt,
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 5:6)
Vos animae illustres heroum, umbraeque recentes, Quarum trunca jacent et adhuc stillantia crudis Corpora vulneribus, quibus haec optabilis orbi Parta quies, nondum Nassovo abducite vestro Fida satellitia, at solitis stipate catervis
(JOSEPHUS ADDISON, PAX GULIELMI AUSPICIIS EUROPAE REDDITA 18:4)
Elysii valles nunc agmine lustrat inani, Et veterum heroum miscetur grandibus umbris Plebs parva:
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 16:2)
aut, si quid fidei mereatur anilis Fabula, pastores per noctis opaca pusillas Saepe vident umbras, Pygmaeos corpore cassos, Dum secura gruum, et veteres oblita labores, Laetitiae penitus vacat, indulgetque choreis, Angustosque terit calles, viridesque per orbes Turba levis salit, et lemurum cognomine gaudet.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 16:3)
Umbrae huc felices tendunt, numerosaque coelos
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 7:4)
Lenia jam zephyri spirantes frigora, et umbrae Captantur, vultuque fluens abstergitur humor.
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 7:5)
Pacis alumpna mouet primos Concordia gressus, Et pleno cuncta perfundens Copia cornu, Et Fauor, et multo perfusa fauore Iuuentus, Et Risus nostre proscribens nubila mentis, Et Pudor, et certo contenta Modestia fine, Et Racio, mensura boni, quam semper adherens Felici gressu felix comitatur Honestas, Et Decus, et cuncta trutinans Prudentia libra, Et Pietas, et uera Fides, que fraudis in umbra Nobis ypocritum mentiri nescit amorem, Et uirtus que spargit opes, que munera fundit, Quam penes ignorat ignauam gaza quietem Nec dormire potest thesauri massa sepulti, Sed mutat uarios tociens peregrina magistros.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 6:1)
illic Mevius, in celos audens os ponere mutum, Gesta ducis Macedum tenebrosi carminis umbra Pingere dum temptat, in primo limine fessus Heret et ignauam queritur torpescere musam;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:5)
Ne uestre faciat conceptio mentis abortum, Ne res tanta ruat, ne lux moriatur in umbra, Sed magis exposita prefulguret, exeat illud In commune bonum, melius sub luce patebit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:8)
Auri nobilitas, auro decoctior omni, Vixque suum dignata genus speciemque fateri, In speculi transit speciem, que tercia rerum Vmbras mentiri nescit, sed singula monstrat Cercius et specie meliori cuncta figurat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 42:1)
Qualiter in mundo fantasma resultat ydee, Cuius inoffensus splendor sentitur in umbra;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 42:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION