라틴어 문장 검색

Unde juxta Apostolum, cum nunc tria manere dicantur, fides scilicet, spes, charitas (I Cor. XIII, 13), sola charitas nunquam excidit (ibid.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:15)
et jam res, non spes.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:69)
"Fides, spes, charitas, tria haec;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 2:72)
Providete ut tales dijudicare ac rationibus convincere valeatis, parati semper, ut beatus Petrus meminit, ad satisfactionem omni poscenti vos rationem, de ea quae in vobis est spe et fide, ut in eo quod detrahunt de vobis, confundantur qui calumniantur vestram bonam conversationem in Christo (I Petr.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 14:31)
Et apostolus Petrus paratos nos esse praecepit, "ad satisfactionem omni poscenti nos rationem de fide et spe nostra.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 15:3)
Haereticorum ergo occasione propagati sunt doctores in fide, et per acumen haeresum hodie creverunt magistri.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 15:19)
Disce, inquit, quid doceas ut possis adhortari in doctrina sacra, et contradicentes revincere, paratus semper ad satisfactionem omni poscenti rationem de ea quae in te est spe. Gregorius Bonifacio:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 15:22)
Distinguitur itaque fides talis a fide Abrahae, qui contra spem in spem credidit, nec naturae possibilitatem, sed promittentis attendit veritatem.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 17:11)
Hinc autem facile occasionem sumi arbitror, convertendi ad fidem nostram quoslibet alienos, si hujusmodi inductionibus eos jam communem nobis sensum fidei habere convicerimus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 62:12)
Spem autem in fide, tanquam speciem in genere, comprehendi existimo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:16)
spes vero, exspectatio aliquod commodum adipiscendi, quando videlicet quis credit se aliquod bonum assecuturum esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:18)
Spes autem de bonis est tantum et de futuris.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:20)
Exspectatio quippe alicujus incommodi non tam spes dicenda est quam desperatio, hoc est diffidentia a bono.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:21)
Quae spes aut malitiam refrenaret potentum, vel ad bona eos alliceret opera, si omnium justissimus ac potentissimus frustra crederetur?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 9:18)
Qua occasione inducti orientalem ipsius insulae partem, quae usque hodie lingua Anglorum Eastengle vocatur, sortito nomine Saxones sunt adepti, Iutis et Anglis ad alia tendentibus in quibus suae sortis funiculo potirentur, ne esset cum sodalibus ullum de possessione litigium, quibus suppeteret amplitudo terrae ad regnandi emolumentum.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION