라틴어 문장 검색

Tuo palato clausus pavo pascitur plumato amictus aureo Babylonico, gallina tibi Numidica, tibi gallus spado;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 55:9)
Tumens inani graculus superbia, Pennas pavoni quae deciderant sustulit Seque exornavit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Graculus superbus et pavo.2)
Deinde contemnens suos Se inmiscuit pavonum formoso gregi.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Graculus superbus et pavo.3)
Ut sentit tonsum, gladio pectus transigit, Nihil respiciens, dum dolorem vindicet.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta12)
Pavo ad Iunonem venit, indigne ferens Cantus luscinii quod sibi non tribuerit;
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Pavo ad Iunonem de voce sua.1)
Ubi illuxit, ipse circa verticem tonsus, capilli iacentes reperiuntur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 12:6)
Hunc quoque tonsum sparsosque circa capillos dies ostendit.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 27 13:4)
"sive sacro pavi sedive sub arbore sacra, pabulaque e bustis inscia carpsit ovis:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권507)
et praeter pennas nihil in pavone placebat, nec tellus captas miserat ante feras, sus erat in pretio, caesa sue festa colebant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권122)
plumis in avem mutata vocatur ciris, et a tonso est hoc nomen adepta capillo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 12:4)
saevior indomitis eadem Galatea iuvencis, durior annosa quercu, fallacior undis, lentior et salicis virgis et vitibus albis, his inmobilior scopulis, violentior amne, laudato pavone superbior, acrior igni, asperior tribulis, feta truculentior ursa, surdior aequoribus, calcato inmitior hydro, et, quod praecipue vellem tibi demere possem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 74:2)
“Cum messueris segetes terrae tuae, non tondebis usque ad marginem agri tui nec remanentes spicas colliges.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:15)
Quattuor hic, primum omen, equos in gramine vidi tondentis campum late, candore nivali.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 22:10)
Nec non et Tityon, Terrae omniparentis alumnum, cernere erat, per tota novem cui iubera corpus porrigitur, rostroque immanis voltur obunco immortale iecur tondens fecundaque poenis viscera, rimaturque epulis, habitatque sub alto pectore, nec fibris requies datur ulla renatis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 23:8)
quae sera, tamen respexit inertem, candidior postquam tondenti barba cadebat;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA I. MELIBOEUS, TITYRUS22)

SEARCH

MENU NAVIGATION