라틴어 문장 검색

Dixit et in partes diversas bracchia tendens obstitit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 41:9)
Protinus Hylonome morientes excipit artus inpositaque manu vulnus fovet oraque ad ora admovet atque animae fugienti obsistere temptat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 43:1)
et tutare caput nulli servabile, si non qui mersit Stygia sublevet illud aqua;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 57)
nil nisi me solum primo tutatus es;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 69)
Eadem opera notavit parum poni curae de “oecologiae humanae condicionibus moralibus tutandis”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 8:5)
Quamvis mutatio pars sit progressionis rationum multiplicium, velocitas quam actiones humanae ei hodie imponunt, naturali obsistit evolutionis biologicae lenitati.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 26:2)
Ob eiusmodi rationem, cognitiones fragmentariae singularesque in quandam ignorantiam recidere possunt si integrationi obsistunt in ampliore quadam realitatis visione.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 182:7)
eodem tempore indignus gradus consumendi aliquarum populi partium prosperarum est ponderandus atque efficacius corruptelae obsistendum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 223:2)
Si cives politicae potestati – nationali, regionali et municipali – non invigilant, ne fieri quidem potest ut ambitali detrimento obsistatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 231:7)
Quam ob rem, non impellentibus populo et institutionibus, obsistetur usque actioni, immo magis cum premunt agendi necessitates.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 233:3)
latranti obsistit Mattheus rabiemque refellit, qui notat omne genus carnalis stirpis ad usque corporeum Christum, per sex septena virorum nomina descendens et venam sanguinis alti ex atavis longo texens per stemmata filo.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3327)
quid iuvat aequoreum pelago cedente profundum pulverea calcasse via, cum conscia ponti saxa sub ignoto patuerunt prodita caelo aruit et medio sitiens in gurgite limus, si victor virtute Dei mediasque tenebras luce columnari scindens exercitus olim perdidit inventi vallem botryonis opimam, si nescit versare solum, cui melle perenni glaeba fluens niveos permiscet lactea rivos, si domitam Ierichon lituis atque aere canoro rursus in antiquos patitur consurgere muros, si ripis reflui Iordanis pellitur et iam deserit adscriptam dimensa in iugera sortem, denique si structam tantis sudoribus urbem et quae nubigenas transcendunt culmina nimbos defensare nequit, si nescit quis lapis ille est hostibus obsistens et inexpugnabile turris praesidium, quem non aerato machina rostro arietat insiliens, nec ferrea verbera quassant?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1121)
Christe, graves hominum semper miserate labores, qui patria virtute cluis propriaque, Sed una, (unum namque Deum colimus de nomine utroque, non tamen et solum, quia tu Deus ex Patre, Christe,) dissere, rex noster, quo milite pellere culpas mens armata queat nostri de pectoris antro, exoritur quotiens turbatis sensibus intus seditio atque animam morborum rixa fatigat, quod tunc praesidium pro libertate tuenda quaeve acies furiis inter praecordia mixtis obsistat meliore manu.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 11)
hoc residet solio pollens Sapientia et omne consilium regni celsa disponit ab aula, tutandique hominis leges sub corde retractat.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1250)
Nec clam te est quam illi utraeque res nunc utiles Et ad pudicitiam et ad rem tutandam sient.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 587)

SEARCH

MENU NAVIGATION