라틴어 문장 검색

Candidior, quod adhuc spumis stridentibus albet Et modo siccatam, lacte, reliquit ovem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 57)
ecce deum genitor rutilas per nubila flammas spargit et effusis aethera siccat aquis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권153)
occupat amplexu lacrimasque per oscula siccat et
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권336)
aurea siccato redimicula reddite collo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권92)
), certa subest litore siccabat rorantes nuda capillos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권96)
discite nunc, quare Fortunae tura Virili detis eo, calida qui locus umet aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권100)
Interea medios Iuno despexit in agros et noctis faciem nebulas fecisse volucres sub nitido mirata die, non fluminis illas esse, nec umenti sensit tellure remitti;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 61:1)
Caeruleos habet unda deos, Tritona canorum Proteaque ambiguum, balaenarumque prementem Aegaeona suis inmania terga lacertis, Doridaque et natas, quarum pars nare videtur, pars in mole sedens virides siccare capillos, pisce vehi quaedam:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 3:5)
Fors eadem Ismarios Hebrum cum Strymone siccat Hesperiosque amnes Rhenum Rhodanumque Padumque, cuique fuit rerum promissa potentia, Thybrin.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 19:13)
Postera nocturnos aurora removerat ignes, solque pruinosas radiis siccaverat herbas:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 10:1)
quarum dea sustulit alto fonte caput viridesque manu siccata capillos fluminis Elei veteres narravit amores.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 56:3)
Iamque Chimaeriferae, cum sol gravis ureret arva, finibus in Lyciae longo dea fessa labore sidereo siccata sitim conlegit ab aestu, uberaque ebiberant avidi lactantia nati.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:5)
Cumque ferus lacrimas animi siccaverat ardor, inveniebantur lacrimae tamen.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 49:10)
Dumque refert Iole factum mirabile, dumque Eurytidos lacrimas admoto pollice siccat Alcmene (flet et ipsa tamen), conpescuit omnem res nova tristitiam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 36:1)
Expalluit aeque quam puer ipse deus conlapsosque excipit artus, et modo te refovet, modo tristia vulnera siccat, nunc animam admotis fugientem sustinet herbis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 23:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION