라틴어 문장 검색

quis mane sumptis nequiter non erubescit poculis, cum fit libido temperans, astumque nugator sapit?
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus9)
fercula nostra Deum sapiant, Christus et influat in pateras;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum3)
instar fellis aqua tristifico in lacu fit ligni venia mel velut Atticum, lignum est quo sapiunt aspera dulcius, nam praefixa cruci spes hominum viget.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae28)
si ferrea forte voluntas luteum sapit et grave captat, animus quoque pondere victus sequitur sua membra deorsum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti6)
sed cum fideli spiritu concurrat ad praesepia pagana gens et quadrupes, sapiatque quod brutum fuit, negat patrum prosapia perosa praesentem Deum:
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus VIII Kal. Ianuarias23)
contigit ecce hominum generi gentique togatae dux sapiens, felix nostrae res publica Romae iustitia regnante viget.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권32)
mox patre deterior silvosi habitator Olympi Iuppiter incesta spurcavit labe Lacaenas, nunc bove subvectam rapiens ad crimen amatam, nunc tener ac pluma levior blandosque susurros in morem recinens suave inmorientis oloris, capta quibus volucrem virguncula ferret amorem, nunc foribus surdis, sera quas vel pessulus artis firmarat cuneis, per tectum dives amator imbricibus ruptis undantis desuper auri infundens pluviam gremio excipientis amicae, armigero modo sordidulam curante rapinam conpressu inmundo miserum adficiens catamitum, pelice iam puero magis indignante sorore, haec causa est et origo mali, quod saecla vetusto hospite regnante crudus stupor aurea finxit, quodque novo ingenio versutus Iuppiter astus multiplices variosque dolos texebat, ut illum, vertere cum vellet pellem faciemque, putarent esse bovem, praedari aquilam, concumbere cycnum, et nummos fieri et gremium penetrare puellae, nam quid rusticitas non crederet indomitorum stulta virum, pecudes inter ritusque ferinos dedere sueta animum diae rationis egenum?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권41)
quis enim sapiens dubitaverat illas mortali de stirpe satas vixisse, et easdem laude venustatis claras in amoribus usque ad famae excidium formae nituisse decore?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권89)
si formam patriae facit excellentior ordo, hi faciunt iuncta est quotiens sententia plebis atque unum sapiunt plures simul et potiores, respice ad inlustrem, lux est ubi publica, cellam:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권174)
vel quis sapiens potiora putarit gaudia membrorum quam vivae praemia mentis?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 251)
an veterem tantum morem ratione relicta eligis et dici id patitur sapientis acumen ingeniumque viri?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 294)
tempus adest ut iam sapiat divina, serenae mentis consilio vivacius abdita sollers quaerere et aeternae tandem invigilare saluti, quamquam, si tantus amor est et cura vetusti moris et a prisco placet haud discedere ritu, exstat in antiquis exemplum nobile libris, iam tunc diluvii sub tempore vel prius uni inservisse Deo gentem quae prima recentes incoluit terras vacuoque habitavit in orbe;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2121)
iam primum qui sit genius vel qui status illi conpetat ignoro, quid possit et unde oriatur, spiritus informis sine corpore formave et ulla sit species, et quid sapiat, quae munera curet, contra animas hominum venis vitalibus intus sic interfusas intellego, sanguis ut ex his accipiat motumque levem tenerumque vaporem, unde pererratis vegetet praecordia membris, frigida succcndat, riget arida, dura relaxet.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2133)
quae quis non videat sapientum digna cachinno?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2139)
o felix nimium, sapiens et rusticus idem, qui terras animumque colens inpendit utrisque curam pervigilem, quales quos inbuit auctor Christus, et adsumptis dedit haec praecepta colonis:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2356)

SEARCH

MENU NAVIGATION