라틴어 문장 검색

— Atqui deus ipsum bonum esse monstratus est. — Memini, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:11)
— Uehementer assentior, inquam, et id te paulo ante dicturam tenui licet suspicione prospexi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:13)
— Credo, inquit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:14)
Inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:18)
— Cum deus, inquit, omnia bonitatis clauo gubernare iure credatur eademque omnia, sicuti docui, ad bonum naturali intentione festinent, num dubitari potest quin uoluntaria regantur seque ad disponentis nutum ueluti conuenientia contemperataque rectori sponte conuertant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:19)
— Ita, inquam, necesse est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:20)
— Nihil, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:23)
— Prorsus, inquam, nihil ualeret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:25)
— Non, inquam, arbitror.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:27)
— Est igitur summum, inquit, bonum quod regit cuncta fortiter suauiterque disponit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:28)
quam, inquam, me non modo ea quae conclusa est summa rationum, uerum multo magis haec ipsa quibus uteris uerba delectant, ut tandem aliquando stultitiam magna lacerantem sui pudeat!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:30)
Accepisti, inquit, in fabulis lacessentes caelum Gigantas;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:1)
— Tuo, inquam, arbitratu.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:5)
— Deum, inquit, esse omnium potentem nemo dubitauerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:6)
— Qui quidem, inquam, mente consistat nullus prorsus ambigat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION