라틴어 문장 검색

ubi nullus neque valet neque scit ascendere.
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM224)
Neque enim credunt posse eum scire, quomodo morbos curare conveniat, qui unde sint ignoret;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium31)
longeque optime fecisse Herophilum et Erasistratum, qui nocentes homines a regibus ex carcere acceptos vivos inciderint, considerarintque etiamnum spiritu remanente ea, quae natura ante clausisset, eorumque positum, colorem, figuram, magnitudinem, ordinem, duritiem, mollitiem, levorem, contactum, processus deinde singulorum et recessus, et sive quid inseritur alteri, sive quid partem alterius in se recipit:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium65)
neque enim, cum dolor intus incidit, scire quid doleat eum, qui, qua parte quodque viscus intestinumve sit, non cognoverit neque curari id, quod aegrum est, posse ab eo, qui quid sit ignoret;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium66)
Itaque consequi medicum, ut hominem crudeliter iugulet, non ut sciat, qualia vivi viscera habeamus.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium127)
a communibus tamen ad quaedam propria descendunt, nisi persuadere nobis volunt sanis quidem considerandum esse, quod caelum, quod tempus anni sit, aegris vero non esse;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, Prooemium216)
Cum autem frequens non numero sit sed natura . . . , ratione aetatis et temporis, scire licet eum non inutilem esse, quem corporis neque languor neque dolor sequitur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 1장16)
Scire autem licet integrum corpus esse, quo die mane urina alba, dein rufa est:
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 2장11)
Illud quoque scire oportet, quod ventrem vomitus solutum conprimit, compressum solvit;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 3장116)
Tempus quoque anni considerare oportet.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber I, 3장127)
), quibus praecedentibus morborum timor subsit, non alienum videtur exponere, quae tempora anni (1, 1‑2), quae tempestatum genera (1, 3‑4), quae partes aetatis, qualia corpora maxime tuta vel periculis oportuna sint (1, 5), quod genus adversae valetudinis in quo timeri maxime possit (1, 6‑23), non quo non omni tempore, in omni tempestatum genere omnis aetatis, omnis habitus homines per omnia genera morborum et aegrotent et moriantur, sed quo minus . . . frequentius tamen quaedam eveniant, ideoque utile sit scire unumquemque, quid et quando maxime caveat.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, PROOEMIUM5)
In primis tamen illud considerandum est, num cui saepius horum aliquid eveniat neque ideo corporis ulla difficultas subsequatur.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 2장16)
3. Ubi vero febris aliquem occupavit, scire licet non periclitari, si in latus aut dextrum aut sinistrum, ut ipsi visum est, cubat, cruribus paulum reductis, qui fere sani quoque iacentis habitus est;
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 3장1)
. . . Ex quibus cum pleraque per se proveniant, scire licet inter ea quoque, quae ars adhibet, naturam plurimum posse.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 8장65)
Neque solum haec consideranda sunt, sed etiam morbi genus quod sit, utrum superans an deficiens materia laeserit, corruptum corpus sit an integrum.
(켈수스, 의학에 관하여, Liber II, 10장19)

SEARCH

MENU NAVIGATION