라틴어 문장 검색

nolite, quia ultro Romani petunt amicitiam, id quod optandum vobis ac summopere petendum erat, fastidire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 276:1)
iam Argivi, praeterquam quod Macedonum reges ab se oriundos credunt, privatis etiam hospitiis familiarique amicitia plerique illigati Philippo erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 295:1)
Philocles, praeterquam quod iam veniebat cum munere, adicit, ad pignus futurae regi cum tyranno amicitiae, filias suas regem Nabidis filiis matrimonio coniungere velle.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 485:1)
inde ubi de condicionibus amicitiae coeptum agi est, Romanus duas postulare res, unam, ut bellum cum Achaeis finiret, alteram, ut adversus Philippum mitteret secum auxilia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 502:1)
Achaei in amicitiam recepti sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXXII Periocha5)
cum Lacedaemoniis et tyranno eorum Nabide amicitia iuncta est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXXII Periocha10)
nam eas populi Romani iure belli factas esse Quinctius dicebat, quod integris rebus, exercitu ab se admoto, vocati in amicitiam cum potestas libera desciscendi ab rege esset, regiam societatem Romanae praeposuissent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 150:1)
duae autem maxime causae eos tenuerant in amicitia regis, una fides insita genti, altera metus odiumque Aetolorum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 190:1)
postremo ultro aliquid etiam queri et castigare iniquitatem simul in se crudelitatemque ausi ita adfecerunt animos, ut omnia quae in eos decreta erant frequentes tollerent neque eo minus redeundum in societatem Philippi abnuendamque Romanorum amicitiam censerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 198:1)
magno opere ei suasit, quoniam pacem impetrasset, ad societatem amicitiamque petendam mitteret Romam legatos, ne, si quid Antiochus moveret, expectasse et temporum opportunitates captasse ad rebellandum videri posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 430:1)
Aetolos praecipue monuit constanter et fideliter in amicitia populi Romani permanerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 434:1)
quod ad Ptolomaeum attineat, cui ademptas civitates querantur, sibi cum Ptolomaeo et amicitiam esse, et id agere ut brevi etiam adfinitas iungatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 493:1)
erant etiam eo tutiores quod sub umbra Romanae amicitiae latebant quam sicut minoribus viribus quam Massilienses pari colebant fide.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 121:1)
nam et Romanorum amicitiam nunc Carthaginienses hostes eorum iuvando, nunc hic sociis nostris oppugnandis violaverat et in vos talis fuit ut nobis, etiam si nostrarum oblivisceremur iniuriarum, vestrae iniuriae satis digna causa belli fuerit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 252:1)
cum me ipse respexi, eum me esse spero, cui et publice, sicut ceteris Lacedaemoniis, vobiscum vetustissimum foedus sit et meo nomine privatim amicitia ac societas, nuper Philippi bello renovata.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 358:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION