라틴어 문장 검색

Sic veteris sedes incoluistis avi.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1012)
atque aliquis senior ueteres ueneratus amores annua constructo serta dabit tumulo et
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 430)
quin etiam sedes iubeat si uendere auitas, ite sub imperium sub titulumque, Lares.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 436)
illa mihi sancta est, illius dona sepulcro et madefacta meis serta feram lacrimis, illius ad tumulum fugiam supplexque sedebo et mea cum muto fata querar cinere.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 623)
Hic iuuenis casta redimitus tempora lauro est uisus nostra ponere sede pedem.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 410)
Quin etiam mea tunc tumulus cum texerit ossa, seu matura dies celerem properat mihi mortem, longa manet seu uita, tamen, mutata figura seu me finget equum rigidos percurrere campos doctum seu tardi pecoris sim gloria taurus siue ego per liquidum uolucris uehar aera pennis, quandocumque hominem me longa receperit aetas, inceptis de te subtexam carmina chartis.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae65)
casibus deinde variis Antenorem cum multitudine Enetum, qui seditione ex Paphlagonia pulsi et sedes et ducem rege Pylaemene ad Troiam amisso quaerebant, venisse in intimum maris Hadriatici sinum, euganeisque, qui inter mare Alpesque incolebant, pulsis, Enetos Troianosque eas tenuisse terras.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 18:1)
Aeneam ab simili clade domo profugum, sed ad maiora rerum initia ducentibus fatis,) rimo in Macedoniam venisse, inde in quaerentem sedes delatum, Sicilia classe ad Laurentem agrum tenuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 20:1)
percunctatum deinde qui mortales essent, unde aut quo casu profecti domo quidve quaerentes in agrum Laurentinum exissent, postquam audierit Troianos esse, ducem Aeneam, filium et Veneris, cremata patria domo profugos sedem condendaeque urbi locum quaerere, et nobilitatem admiratum gentis virique et animum vel bello vel paci paratum, dextra data fidem futurae amicitiae sanxisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 23:2)
ea res utique Troianis spem adfirmat tandem stabili certaque sede finiendi erroris.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 26:1)
Feretri inquit, haec tibi victor Romulus rex regia arma fero, templumque his regionibus quas modo animo metatus sum dedico sedem opimis spoliis, quae regibus ducibusque hostium caesis me auctorem sequentes posteri ferent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 116:1)
Romana pubes sedato tandem pavore, postquam ex tam turbido die serena et tranquilla lux rediit, ubi vacuam sedem regiam vidit, etsi satis credebat patribus, qui proximi steterant, sublimem raptum procella, tamen velut orbitatis metu icta maestum aliquamdiu silentium obtinuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 171:2)
augur ad laevam eius capite velato sedem cepit, dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens, quem lituum appellarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 197:1)
ad id sacrarium flamines bigis curru arcuato vehi iussit, manuque ad digitos usque involuta rem divinam facere, significantes fidem tutandam sedemque eius etiam in dexteris sacratam esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 221:1)
Caelius additur urbi mons, et quo frequentius habitaretur, eam sedem Tullus regiae capit ibique deinde habitavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 314:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION